बागेमधला निसर्ग सारा, टिपत होतो मी
रात्र पडूनी चंद्र आकाशी, बाग झाली रिकामी ||१||
बाकावरती बसून एकटा, मोजत होतो तारे
लुकलुकणारा प्रकाश तो, अंक चुकवी सारे ||२||
अगणित बघुनी संख्यावरी, प्रसन्न झाले मन
किती वेळ तो निघूनी गेला, राहिले नाहीं भान ||३||
शितलेतेच्या वातावरणीं, शांत झोप लागली
नयन उघडतां बघितले मी, पहांट ती झाली ||४||
गेल्या निघूनी सर्व तारका, आकाशाला सोडूनी
शोधूं लागले नयन माझे, त्यांना सर्व दिशांनी ||५||
चकित झालो फुले बघुनि मी, सुंदर फुललेली
सुचवित होती मिष्कीलपणें, का तारकांच खाली ? ||६||
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
Leave a Reply