आला त्यांचा भाव देवाचिया मना । अंतरी कारणांसाठीं होता ||१||
होता भाव त्यांचा पाहोनि निराळा । नव्हता पाताळा गेला आधीं ||२||
आधीं पाठिमोरीं झालीं तीं सकळे । मग या गोपाळे बुडी दिली ||३||
दिली हाक त्यानें जाऊनि पाताळा । जागविलें काळा भुजंगासी ||४||
भुजंग हा होता निजला मंदिरी । निर्भर अंतरी गर्वनिधी ||५||
गर्व हरावया आला नारायण । मिस या करुन चेँडुवाचे ||६||
चेंडुवाचे मिसें काळया नाथावा । तुका म्हणे देवा कारण हें ||७||
माझी वाणी तुझे वर्णी गुण नाम | ऐसें देईं प्रेम कांहीं कळा ||धृ||
Leave a Reply