कधी या चांदरातींनी तुला हाकारले होते
तुझ्या डोळ्यात चंद्राचे गीत आकारले होते
फुलांची वाट पायाशी फुलांची वेळ ती होती
फुलांनी मी आयुष्याला पूर्ण शाकारले होते
थंड ही आग लावूनी क्षणांनीही गुन्हा केला
चंद्र मागायचे धैर्य फुलांनी दाविले होते
अशा या चंद्रबाधेचा कुणा उपचार मागावा?
सभोती सर्व होते, ते कधीचे भारले होते
आता कित्येक वर्षांनी, चंद्र होऊन मी आले
तमामधले जिणे, तेव्हा तूच स्वीकारले होते !
–सौ. राजलक्ष्मी देशपांडे
Leave a Reply