तू तर काहीच कसे बोलत नाही
ना सुख, ना दुःख सांगत नाही
मन, नेहमी मुक्त मोकळे करावे
भावनांचा उद्वेग त्रस्त करत नाही
जगती जगणे हे क्रमप्राप्त आहे
तटस्थतेत, मना मन:शांती नाही
सहोदरी भावनांच निश्चिंती आहे
अलिप्ततेत जीवनी सुखदा नाही
पराधीनता हा जीवाला शाप आहे
भोग भोगण्या दूजा उ:शाप नाही
तो एक अनामिक सृष्टिचा निर्माता
त्या शरण जाण्यावीण पर्याय नाही
मित्रत्वाचा सुखद संवाद चैतन्यदायी
त्यावीण इथे जगण्यासही अर्थ नाही
— वि. ग. सातपुते. (भावकवी)
9766544908
रचना क्र १३९.
२२ – ५ – २०२२.
Leave a Reply