मी आणि मीच…

सतत तेच ते विचार…आपण क्षणभंगुर असल्याचे…आता आहे…मग नाही…खरे तर हे सत्य आहे …त्रिकालाबाधित…
पण आज त्या सत्याने पार भिबेरी उडवली…मी …मी म्हणणाऱ्यांची …त्या सत्याला समोरे जाताना देखील अनेक विकृतांचा मोह कमी होत नाही…

खरेच ते विकृत का आणखी कोणी.. सतत तू चुकतोस… तू असे नको करू.. असे मूर्खपणाने टाहो फोडतात… तर त्या टाहो चे मूर्खपणें काही समर्थन करतात…

तेव्हा ते बंदिस्त असतात सुरक्षित आपल्या घरात.. तेथेच राहून.. असलेल्या आणि नसलेल्या सत्तेची फळे चाखत

तसे हल्ली विष हे कसेही कालवता येते..जे खरेच झगडत आहेत …अनेकांचे
प्राण वाचवत आहेत..निर्लज्जानो त्यांच्याकडे तरी बघा…..पण त्यांना वेळ नाही..
त्यांना दिसतो मी आणि मीच…पण तोही नश्वर आहे…
हे पण त्या उडग्यांना समजत नाही..
शेवटी काय मी आणि मीच…
पण मित्रानो ..मृत्यूकडे खूप फुरसत आहे..फक्त आता एकच करा….
व्हायचं असेल तर सावध व्हा..
आणि लक्षात ठेवा ..
पुढील जग आता फसणार नाही…

सतीश चाफेकर