स्वैर मनानें भरारी घेई, पक्षी दिसला आकाशीं ।
स्वछंदामध्यें विसरला , काय चालते पृथ्वीशीं ।१।
एक शिकारी नेम धरूनी, वेध घेई पक्षाचा ।
छेदूनी त्याचा एक पंख, मार्ग रोखी उडण्याचा ।२।
जायबंदी होवूनी पडला, जमीनीवरी ।
त्वरीत उचलून पक्षाचे, पाय बांधे शिकारी ।३।
ओढ लागली त्यास घराची, भेटन्या मुलाला ।
आजारी असूनी पुत्र त्याचा, चिडचिडा तो झाला ।४।
चकित झाला बघूनी मुलाला, अंगणी खेळतांना ।
बघत होता रोज त्याला रडत असतांना ।५।
झाडा वरती दोन पक्षी, नाचुन गात होते ।
मुलास त्याच्या आनंद देवूनी, रिझवीत होते ।६।
गहींवरूनी गेला दृष्य बघूनी, पक्षी- मुलातले प्रेम ।
सोडून दिला हातातला पक्षी, लावून त्यास मलम ।७।
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
Leave a Reply