पाषाणाच्या देवा

हादरून गेलो मनात पूरता,
ऐकून त्याची करूण कहानी ।
केवळ एका दु:खी जीवाने,
हृदय दाटूनी आणीले पाणी ।।१।।

असंख्य सारे जगांत येथे,
प्रत्येकाचे दु:ख निराळे ।
सहन करिल का भार येवढा,
ऐकूनी घेता कुणी सगळे ।।२।।

सर्व दुखांचा पडता डोंगर,
काळीज त्याचे जाईल फाटूनी ।
कसाही असो निर्दयी कठोर,
आघात होता जाईल पिळवटूनी ।।३।।

मर्म जाणीले आज परि मी,
पाषाणरूप तुझे कां देवा ।
सर्वजणाची दु:खे झेलण्या,
वज्र देह हा धारीला असवा ।।४।।

डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com