पूजाविधी गाभा

सोडूनी दिली मी पूजाअर्चा,समाधान मज ज्यात न लाभले
दैनंदिनीच्या कार्यक्रमातील,एक भाग तो सदैव वाटले

बालपणी मज कुणी शिकविले,पूजाअर्चा आन्हकी सारे
ठसले नाही मनात कधीही,भक्तीला हे पोषक ठरे

पूजाअर्चा ह्या विधीमध्ये,लक्ष आमचे केंद्रीत होते
हळदी कुंकू गंध फूले आणि,दीपधूप हे मधूर जळते

सुबकतेच्या पाठी लागूनी,यांत्रिकतेसम आम्ही झालो
अर्थ ज्याचा कधी न कळला,मंत्र मुखोदगत वदू लागलो

वास्तव्य ज्याचे सदैव सागरी,स्नान तयाला काय घालता
नैवैद्य ज्याला अर्पण करितो,तो विश्वाचा असे अन्नदाता

प्रेमभाव भक्तीसाठा उचंबळूनी,तेव्हा न आला
तांत्रिकतेच्या आहारी जावूनी,मुख्य गाभा विसरूनी गेला

पूजा विधी हा मार्गदर्शक,समरस होण्या प्रभू चिंतनी
रेंगाळूनी जाता वाटेवरती,वेळ दौडतो ध्येय विसरूनी

चिंतन मनन ध्यानामध्ये,पूजा अर्चा जावे विसरूनी
हेच खरे ते साध्य आहे,जे समर्पीत होते ईश्वर चरणी

डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com