नाना झिपरेनी आपला हट्ट सोडला नाही . त्याने पुन्हा झाडावर लटकणाऱ्या प्रेतास खांद्यावर घेतले व स्मशाना कडे निघाला ! नेहमी प्रमाणे वेताळ प्रेतात प्रवेश करून बोलू लागला .
“नान्या ,लोक तुला चक्रमादित्य का म्हणतात ते आत्ता मला उमगू लागलंय . तू एक हट्टी ,दुराग्रही ,आणि चक्रम माणूस आहेस ! तुझ्या कडे सर्व आहे ,तरी मला प्रसन्न करून तुला कायमागायचे आहे,माहित नाही ? तरी तुझा आणि माझा ‘टाइम पास ‘ व्हावा म्हणून , एक ब्रँड न्यू गोष्ट सांगतो ”
गोष्ट फ्रॉम घोस्ट ,नाना झिपरे कान देऊन ऐकू लागला . हा वेताळ गेल्या जन्मी बहुदा मास्तर असावा . कारण हा गोष्ट सांगतो आणि मग त्यावर प्रश्न पण विचारतो !
‘आट -पाट नगर होते . तेथे एक दवाखाना होता .
सकाळचे नऊ वाजून गेले होते . ‘तो ‘ बरोबर नवाच्या ठोक्याला आला होता . आल्या आल्या त्याने रिसेप्शनिस्ट कडे नाव नोंदवले .
साडे नऊ झाले . अजून डॉक्टरचा पत्ता नव्हता . चार सहा पेशंट मात्र वाढले होते . त्याची चुळबुळ सुरु झाली .
“डॉक्टर केव्हा येणार ?” दुसऱ्यांदा त्याने रिसेप्शनिस्टला विचारले .
” आजोबा ,घाई करू नका .! शांत पणे जागेवर बसून रहा ! अत्ता येतील डॉक्टर . ” ती जरा वैतागलीच होती . काय एक एक पेशंट असतात , जरा पण धीर धरवत नाही . आणि म्हातारे तसे कटकटीचेच असतात . या थेरड्याला थोडं थांबायला काय धाड भारलीय ?
दहा वाजले .! डॉक्टरांचा अजून हि पत्ता नाही !
काठी टेकवत तो पुन्हा रिसेप्शनिस्ट कडे गेला .
” हे पहा आजोबा ( थेरड्याच तिला म्हणायचे होते ), दर पाच मिनिटांनी ‘डॉक्टर कधी येणार ?’ म्हणून असे विचारल्याने ते काही लवकर येणार आहेत का ? , तुम्ही उगाच मला त्रास देऊ नका ! आणि स्वतःला पण करून घेऊ नका ! ”
” अहो ,पण मी काय म्हणतो ते तर ऐकून घ्या . ”
“बोला ” ती बहुदा चिडण्याच्या सीमेरेषेवर पोहचली होती .
” मला ना वेळ नाही !प्लीज उद्याची अपॉइंटमेंट देता का ?”
“काय ? वेळ नाही ? अहो आजोबा या वयात तर तुमच्या कडे फक्त वेळ अन वेळच असावा ! असे काय काम आहे कि तुम्ही डॉक्टरांसाठी थांबू शकत नाहीत ? घरी कटकट केल्या पेक्षा इथंच टाइम पास चांगला होईल !”
तिच्या कॉमेंट ने रिसेप्शन हॉल मध्ये चांगलीच खस खस पिकली . काय तर म्हणे म्हाताऱ्याला वेळ नाही! स्वतः च्या तब्बेतीसाठी वेळ नाही ? खरच हल्ली म्हातारे भारी तिरसट झालेत . असेच काहीसे विचार बहुतेक उपस्थितांच्या मनात नाचत होते .
” अरे, असे हस्ताय काय ?, जरा शांत डोक्याने विचार करा ! म्हणे ‘ येथेच टाइम पास करा ‘ कसला टाइम पास ! ‘टाइम ‘ कोणाला पास करता येतो !? तुम्ही काय टाइम पास करता ? ‘टाइम ‘ तुम्हाला पास करतोय ! ‘काळाचे भान ठेवा रे बाबानो !, अन ‘ माझ्या वेळेचं ‘ म्हणलंतर आज मी पंचाहत्तरी पार केलीय ! माझे किती दिवस राहिलेत माहित नाही ! येथे जितकेजण आहेत त्यांच्या पेक्षा माझ्या कडे खूपच कमी ‘वेळ ‘ आहे ! आणि हा राहिलेला वेळ किती मौल्यवान आहे हे कळायला माझ्या वयाचे व्हावे लागते ! दवाखाना उघडण्याची वेळ नवाची लिहायची !अन आपण मात्र अकराला यायचे ! असे का ? पेशन्टला गृहीत का धरता ? याला पेशन्टचा विश्वासघात म्हणायचा , कि बेजवाबदार पणा ? ” इतके बोलल्यावर त्याला धाप लागली . कोणीतरी पाणी देऊ केले . त्याने ते हलकेच नाकारले .
” आता आम्ही देहाने थकलोय , आवर शक्ती क्षीण झालीय . मला कोणालाच दुखवायचे नाही . डॉक्टरनं कडे आम्ही देवाचे रूप म्हणून पहातो ! थोडी वेळेची शिस्त पाळावी , एवढेच म्हणणे आहे ! ”
तो डगमगत्या पावलांनी दवाखान्या बाहेर पडताना ,रिसेप्शन हॉल मध्ये फक्त त्याच्या चपलांचा आणि काठी टेकल्याचा आवाज घुमत राहिला . …. बाकी स्मशान शांतता होती .! ‘
झिपऱ्याला समोर स्म्शानचे गेट दिसत होते . आणि वेताळाने गोष्ट सम्पवली !
” नानबा आता सांग म्हातारा खरच तिरसट होता का ? ” वेताळाने प्रश्न केला
” वेताळा , …… ”
” झिपऱ्या ,तू मौन तोडलस ! मी निघालो ! पुन्हा भेटूच ! Bye !
वेताळ पुन्हा झाडाला लटकू लागला . !
— सु र कुलकर्णी
आपल्या प्रतिक्रियांची वाट पहातोय . पुन्हा भेटूच . Bye .
