उदबत्तीचा सुगंध
दरवळे चोहोकडे,
कोठे लपलीस तूं
प्रश्न मजला पडे ।।१।।
मंद मंद जळते
शांत तुझे जीवन,
धुंद मना करिते
दूर कोपरीं राहून ।।२।।
जळून जातेस तूं
राख होऊनी सारी,
तुझे आत्मसमर्पण
सर्वत्र सुगंध पसरी ।।३।।
तुझेपण वाटते क्षुल्लक
दाम अति कमी,
आनंदी होती अनेक
जेव्हां येई तूं कामीं ।।४।।
लाडकी तूं भक्तांना
तुजवीण पूजा नाहीं,
प्रफुल्ल करुन चेतना
प्रभू भाव मना येई ।।५।।
— डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
Leave a Reply