साद

प्रेमाने मज ग घातलेली माझ्या प्रिये साद तुझी ती जवळीक का ग सादत नाही माझ्या दोन्ही कानाशी ती कान सदा दोन्ही माझे मग ऐकतात साद कोणाची रंजल्या आणि गांजलेल्याच गरीब त्या की दिनदुबळ्यांची वाटते बेडी मज पायांची आता मला ग साद तुझी ती हळू खेचते साद मज तुझी जोडून बंध माझ्याशी ती ठरतेय भिंत साद तुझी ती जगातील या ग पीडितांची मोजकेच ते कान आहेत ऐकण्या ती ग व्यथा त्यांची कवी-निलेश बामणे

— निलेश बामणे