सर्व दिशांनी घेरूनी येतो, मृत्यू तुमचे जवळीं सही सलामत निसटून जाणें, हीच कला आगळी….१, भक्ष्य त्याचे बनून जाणें, चुकत नाही कुणा, काळाची ती भूक असूनी, माहीत असते सर्वांना….२, अविरत चालू लपंडाव तो, जगण्या मरण्याचा शेवट हा जरी निश्चीत असला, हक्क तुम्हां खेळण्याचा….३, खेळती काही तन्मयतेने, रिझविती इतरजणां, खेळामधले नांव करूनी, आदर्श ठरती जीवनां….४ डॉ. भगवान […]
किती रात्री अशाच जागवल्या, राजसा तुझ्या स्मृतींमध्ये, वाट पाहताना जीव थकला, मन चिंतातूर आतमध्ये,— सारखे हे काळीज उले, चंद्र उगवे हा डोईवरी,— का सवतीने वाट अडवली, मोहात पाडत तुला सत्वरी,–!!! कितीक दिन होऊन गेले, ना निरोप कसला संदेश, तू गेल्यावर भोवताली, वाटे हा परकाच प्रदेश ,–!!! भोवती आहेत नाती सारी, आवडते ही मज सासुरवाडी, राम नाही […]
रस्त्यावरती उभी राहूनी, हातवारे ती करित होती मध्येच हसते केंव्हां रडते, चकरा मारीत बसे खालती…१, गर्दी जमली खूप बघ्यांची, कुत्सीतपणे न्याहळू लागली, ‘शिपाई आणा जावूनी कुणी’, ठाण्यात नेण्यास सांगू लागली…२ जीवनातील दु:खी चटका, सहनशक्तीचा अंत पाहतो, मनावरील तो ताबा सुटूनी, वेडेपणा हा दिसून येतो…३ इतकी गर्दी जमून कुणीही, तिच्या मनीचा ठाव न जाणला रूख रुख वाटली […]
जगणे असते होरपळ, तना-मना-भावनांची, रोज रोज प्रत्येक पळ, जाणीव होई असुरक्षेची, षट्रिपुंचे जगात वर्चस्व, ते जनांवर हक्क गाजविती, माणुसकी करुणा अहिंसा, भावना थोर मागे पडती, सत्ता पैसा लालच,— अधिकार फक्त ठाऊक असती, कर्तव्य खाती कशाशी, कुंठित झालेली मती,–!!! असते कोणाचे कोण-? ना आई बापा विचारती, *अंधश्रद्धेखातर केवळ, लेकरेबाळे बळी देती*, सत्य सुंदर शिव, सगळ्यांना खुपसले पोटी, […]
खारेपणा हा अंगी असतां, कोण खाईल केवळ मीठ परि पदार्थाला चव येई, मिसळत असता तेच नीट….१, जीवन सारे खडतर ते, भासते मिठासम मजला केवळ जीवन बघता तुम्हीं, पेलणें अवघड सर्वाला..२, तेच जीवन सुसह्य होई, ‘आनंदात’ जेंव्हां मिसळते हर घडीच्या प्रसंगामध्ये, समाधानाचे अंकूर फूटते….३ डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५०
लेखिका – उषा शशीकांत जोशी – बहिणाबाई किंवा बहिणाबाईंची गाणी ही मराठी भाषेतील अपूर्व निर्मिती आहे. लौकिक अर्थाने त्या अडाणी (अनपढ) निरक्षर होत्या. लेखन, वाचनाच्‍या संस्‍कारांची सुतराम ही शक्यताही नव्हती. त्‍यामुळेच त्यांच्या निसर्गदत्त प्रतिमेबद्दल आश्चर्य वाटावं इतकी त्‍यांची कविता, शब्द, वाक्य, ध्वनी, छंद, यमक, अनुप्रास अशा भाषेच्या नियमांमध्ये पूर्णपणे बसणारी आहे. खरोखर अलौकिक प्रतिमेचं देणं म्हणजे काय याचं प्रत्‍यक्ष उदाहरण म्हणजे बहिणाबाईंची कविता होय. […]
दु:ख जाणण्या दु:खी व्हावे, या परि अनूभव दुजा कोणता सत्य समजण्या कामी न येई, तेथ कुणाची कल्पकता धगधगणारे अंगारे हे, जाळती जेथे काळीज शब्दांचे फुंकार घालूनी, येईल कधी का समज मर्मा वरती घाव बसता, सत्य येते उफाळूनी चेहऱ्यावरले रंग निराळे, हलके हलके जाती मिटूनी त्या दु:खीताला जाणीव असते, जीवनामधली निराशा कशी झेप घेवूनी समरस होतो, इतर […]
झाड आहे झुकलेले, कमरेत थोडे वाकलेले , असून इतके बहरलेले, लीन होऊन सदैव नमले, किती पाहिले पावसाळे, केवढे उन्हाळे सोसले, शिशीरी गारठून गेले, हेमंती पुन्हा सावरलेले, केवढी वादळे, वारे आले, पावसात झाड भिजले, तरीही निश्चल खडे राहिले, कुणी आले घांव घातले, नाग सापांचे विळखे पडले, मुंग्यांनी बुंध्याला वारूळ केले, झाड निमूट स्थिर राहिले, कोणी तोडली त्याची […]
बेनेगल यांचे चित्रपट देशातील सामाजिक, राजकीय परिस्थिती, प्रश्न, समस्या, रूढी परंपरा या विषयांभोवती गुंफलेले असतात. […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions