करूं म्हटले करूं न शकलो रोकू म्हटले रोकू न शकलो जे जे स्फूरले येईल ते ते ठरले असते होईल ते ते बघूनी बाह्य जगला ठरवी मिळवीन तेच सुख भावी त्याचेसाठी स्थिती आगळी उमज न येई ती सगळी धडपड करीतो गडबड करीतो त्याच चाकोरीतूनी जाऊ लागतो सुप्त गुण हे अंगी लपले उभारून ते येतील सगळे मात करूनी विचारावरती […]
येता तुझ्या चरणांशी, पंढरीनाथा,वेगळी प्रचिती, लौकिकाचे काटे बोचती, पण अद्वैताचीच अनुभूती,–!!! अलौकिकाचे आम्ही प्रवासी, स्वर्ग आमुचा पंढरी, जन्मोजन्मी आंस तुझी, अनंतकाळाचे रे वारकरी,–!!! हिमगौरी कर्वे. ©
अर्धवट बांधकाम झालेल्या एका ३० मजली टॉवरला लोंबकळत असलेले प्रेत राजा विक्रमादित्याने आपल्या पाठीवरच्या सॅकमध्ये कोंबले आणि तो शासकिय शवागराकडे निघाला. प्रेतात बसलेल्या वेताळाने एक दीर्घ सुस्कारा सोडला अन् म्हणाला- […]
काही दिवसांपूर्वी हा अवलिया, याने ज्या पद्धतीने ठरवलं होतं अगदी त्याच पद्धतीने “गेला”. त्यांचा देह त्यांचा मुलगा आदित्यने नांदेडच्या मेडिकल कॉलेजला “दान” केला. भेटायला घरी गेलो तेंव्हा त्यांच्या पश्चात घरातलं वातावरण “सुतकी” नव्हतं तर कारुण्य पण प्रसन्न होतं. यातच सगळं आलं. […]
अरे जगण्याचं साधन आहे “विनोद”. वीनाखर्चीक आनंद/मनोरंजनाचे साधन आहे “विनोद”. ज्याच्या कडे तल्लख “विनोदबुद्धी” असते तो दुःखा पासून बऱ्यापैकी दूर राहू शकतो ! […]
पुण्याच्या सदाशिवात आमच्या जुन्या घराजवळच्या डेरेदार वृक्षावरच्या ढोलीत पोपट आणि पोपटीणीनी संसार थाटला होता. दिवसभर ढोलीत येणा-या जाणा-यांचा राबता असायचा; जॉइंट फँमिली असावी कदाचित किंवा समाज कल्याणासाठी पोपट दांपत्यानी हिरव्या मिरच्यांचा मोठ्ठा साठा करुन ठेवला असेल येणार्‍या जाणार्‍यांसाठी आणि तेही नसेल तर मात्र पोपटीण दिसायला सुंदर असणार हे नक्की. […]
चित्रपटसृष्टीतील ज्या कलाकारांनी काळाची पावले ओळखली व त्या बरोबर स्वत:ला जुळवून घेतले ते चित्रपटसृष्टीत कायम स्थिरावू शकले. अरूणा ईराणीने हे ओळखले. त्या स्वत:च्या वयोमानानुसार भूमिका स्विकारत गेल्या. १९९२ मध्ये प्रदर्शीत झालेल्या “बेटा” मधील त्यांची सावत्र आई अप्रतिमच….सुरूवातीला गडद काळी असणारी ही व्यक्तीरेखा हळूहळू बदलत जाते आणि शेवटी मातृत्वाच्या झऱ्यात अकंठ न्हाऊन निघते. या भूमिकेसाठी त्यानां फिल्मफेअरचे उत्कृष्ट सहकलाकाराचा पुरस्कार मिळाला. […]
एकदा एक साधूसदृश बाबा बारमध्ये शिरले. तिथे जाताच तिथे बसलेले तरूण पोरं त्यानां पाहुन हसायला लागले. […]
तुमच्या हृदयीचा राजा, गुलाब असे ना जरी, माझ्यासारखा राजबिंडा, मिळेल का तुम्हालाही,–? जन्म घेतला राजवंशा, नसते कुणी राजा म्हणुनी, कर्तृत्वाने मोठे व्हाया,– पाकळी पाकळी अगदी फुलुनी–!! विचारा थेट आपल्या हृदयां, फूल माझे छोटे अगदी, बघा मोठ्या कार्यकर्तृत्वा,– मी मागे नाही जराही,–!!! रंगीबेरंगी जराही नसता, दुनिया आकर्षित होई, डोलारा खूप नसता मोठा, भरल्या आंत राशी सुगंधी,–!!! वाऱ्याबरोबर […]
खिशांत माझ्या पडली होती, सुटी नाणी काही वस्तूंची ती खरेदी करण्या, सर्व बाजार पाही….१, सराफ्याच्या दुकानी दिसला, एक हिऱ्याचा हार डोळे माझे चमकूनी गेले, फिरती गरगर…२, दाम विक्रीचे जाणूनी घेता, हताश मी झालो हातातील धनाचे मोजमाप, करू मी न शकलो…३ दोन वेळची पूजा करूनी, जप माळ जपती खूप साचले पुण्य आपले, हे कांहीं समजती….४, कसा मिळेल […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions