आई जगदंबेचे अत्यंत दिव्य स्वरूप म्हणजे श्री अन्नपूर्णा. भगवान महाकाल विश्वनाथ आपल्या क्षुधाशांतीसाठी आई जगदंबे च्या समोर भिक्षेकरी रूपात उभे राहतात. ती काशीपूर निवासिनी त्यांना भिक्षा देते. भगवान जगद्गुरु आदी शंकराचार्य महाराज या स्तोत्रात त्या अन्नपूर्णेचे स्तवन करीत आहेत. […]
का असे जगणे होते,भलतेच कधी जीवघेणे, वेदनांचे उठती टाहो, आक्रंदनांचे तीव्र हिंदोळे, सहावे कुठवर, सोडून द्यावे, जखमी घायाळपण लपवावे, कोण त्राता, कोण करविता, संभ्रमी सारे जीव पडावे, अगदी अनाकलनीय ना, आपल्या आयुष्याचे कोडे , त्यातून कशी केव्हा सुटका, प्रारब्धाचेच खेळ सारे,–!!! संयम, नि संतुलन किती, जागोजागी का दाखवावे, माणूस म्हणून जगणे मग, शेवट यंत्रवतच”” बनावे, — […]
आज रविवार म्हणून सकाळी कोणाला लवकर उठवले गेले नव्हते ..एक तास उशिरा सगळे उठले ..रविवारी पी.टी…आणि इतर थेरेपीजना सुटी असते हे कालच समजले होते मला ..काल रात्री आमच्यासाठी ‘ डँडी ‘ या सिनेमाची सीडी लावण्यात आली होती ..एक मध्यमवयीन दारुड्याची कथा छान दाखवली गेली होती ..अनुपम खेर ने दारुड्या व्यक्तीची घालमेल ..दारूची ओढ ..कुटुंबियांचेप्रेम ..या कात्रीत सापडलेली व्यक्तिरेखा छान वठवली होती .. सिनेमा पाहताना अनेकदा मला माझ्या मुलीची आठवण झाली ..वडिलांना सुधारणेसाठी प्रेरणा देणारी ..वडिलांवर खूप प्रेम असलेली तरुण मुलगी पूजा भट्ट ने तंतोतंत साकारली होती […]
प्रभूनाम मुखीं होते रामतिर्थांच्या सदा । ऐकू आले तेच निद्रेत असता एकदा ।। चमत्कार दिसून आला एके दिवशी । राम नामाचे ध्वनी उमटती देहापाशी ।। विज्ञानाने उकल केली या घटनेची । खात्री करिता सत्यता पटली याची ।। चेतना मिळता स्वर यंत्रात ध्वनी उमटे । त्याच ध्वनीच्या विद्युत लहरींनी शब्द फुटे ।। शब्दांचे वलय फिरती देहाभोवती । […]
तारकांचे पुंज माळून, वाटते तुझ्या कवेत यावे, दुःखांच्या आभाळीही, मुक्त बघ जरा हिंडावे,–!!! घायाळ जीव तो आंत आंत, तो कोणा कसा कळावा,-? आत्म्यानेच आत्म्याला, दिलासा कसा कुशीत द्यावा,–!! ओढ नसावी शरीरातून, असावी प्रीत मनामनांची, धागे एकमेकांत गुंफत, वीण गुंतावी काळजांची,–!!! तुझे दुःख माझ्या उरात सले, माझे व्हावे ना रे तुझे, अश्रू माझे गाली सांडताना, राजा,अंतर मात्र […]
चिव् चिव् करित बोलतां तुम्ही सारी भाषा दोन स्वरातून विचारांना देत असता दिशा शब्द आमचे सप्तसुरांतून येती बाहेरी व्यक्त करिती भाव सारे असती जे अंतरी दोन अक्षरी किमया सारी तुमच्या भाषेची त्याच चिव चिवे समजुन घेता धडधड ह्रद्धयाची भाव मनीचे टिपून घेण्या शब्द लागती थोडे चेहऱ्यावरल्या हलचालीनी प्रश्न उकलूनी पडे. समज तुमची आपसांतली कौतूक करणारी शब्द […]
आई जगदंबेच्या सौंदर्याचे खरे वैभव हे आहे की ते सौंदर्य पाहणाऱ्याच्या मनात वासना नव्हे तर वात्सल्य जागृत करते. पाहणाऱ्याला तापवत नाही तर त्याचा ताप दूर करते.
या वैभवाला अधोरेखित करताना , इतर वेळी मानवी भावनांना चंचल करणाऱ्या समस्त गोष्टींचे वर्णन आचार्य करीत आहेत. […]
माझ्या लाडक्या जँकी कुत्र्याला देखील मी हळू हळू गांजा च्या धुराची सवय लावत होतो , अर्थात त्यामागे माझा फक्त कुतूहल हाच हेतू होता त्याला त्रास देणे हा हेतू कधीच नव्हता तरीही ते अतिशय निंद्य कृत्य होते हे मान्य करायला मला संकोच वाटत नाहीय एका नशेबाज व्यक्तीच्या डोक्यात काय येऊ शकेल हे सांगता येत नाही याचाच हा नमुना आहे . […]
दारु, बिडी-सिगार, अफू, गांजा, त्यांचा राजा गर्द, लत लागतां, कित्येक संसार, त्याने केले सारे बरबाद ।।१।। अजगराच्या विळख्याहूनी, महाभयंकर सत्य, एक नव्हे, अनेक सारे, नष्ट होतील त्यांत ।।२।। होत आहे उध्वस्त आमची, तरुण ही मंडळी, नशेच्या ह्या चक्रामध्ये, गुंतली जी सगळी ।।३।। जाणूनी घ्या त्या शत्रुला, छुपा रुस्तूम तो, प्रवेश एकदा शरिरीं मिळतां, कायमचा तो राहतो […]
खरे वैभव ते, जे इतरांना वैभवसंपन्न करते. खरे श्रेष्ठत्व ते जे इतरांना श्रेष्ठत्व प्रदान करते. त्याच प्रमाणे खरे सौंदर्य ते जे इतरांना सौंदर्य प्रदान करते. आई जगदंबेच्या अशा सौंदर्याचे वर्णन करताना आचार्यश्री प्रथम तिच्या स्नानासाठी केलेल्या तयारीचे वर्णन करीत आहेत. […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions