अनेन स्तवेनादरादंबिकेशं परां भक्तिमासाद्य यं ये नमंति | मृतौ निर्भयास्ते जनास्तं भजंते हृदंभोजमध्ये सदासीनमीशम् ‖ ३९ ‖ आता स्तोत्राच्या शेवटी फलश्रुती सादर करावीत अशा स्वरूपातील या दोन श्लोकांमध्ये आचार्य श्री प्रस्तुत स्तोत्राच्या पठना चे लाभ व्यक्त करीत आहेत. आरंभीच्या दोन चरणात या स्तोत्राचा पठनाची पद्धती मांडताना आचार्यश्री म्हणतात, अनेन स्तवेनादरादंबिकेशं – या स्तवनाच्या द्वारे ची आदरपूर्वक […]
तप्त होतां धरणी माता, शांत करी वर्षा तिजला प्रफुल्लतेचे झरे फुटती, आंतूनी त्या मातीला…..१, जलमय होती नदी नाले, दुथडी भरूनी वाहती धबधब्यातील खरी शोभा, वर्षामुळेंच दिसती…२, हिरव्या रंगीं शाल पसरते, धरणी माते वरी ऊब यावी म्हणून मेघांचे, आच्छादन ती करी….३, वर्षा धरती बहिणी असूनी, प्रभूची भावंडे उचंबळूनी प्रेम येतां, धावून येते तिजकडे….७ डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५० […]
किरीटे निशेशो ललाटे हुताशो भुजे भोगिराजो गले कालिमा च | तनौ कामिनी यस्य तत्तुल्यदेवं न जाने न जाने न जाने न जाने ‖ ३८ ‖ विवेचनाच्या ओघात शिवोऽहम् ही आत्म स्वरूपाची जाणीव झाली आणि क्षणात समाधिस्थ झालेले आचार्य त्या अनुभूतीचे वर्णन करून गेले. प्रारब्धवशात पुनश्च देह भानावर आले. जसा झोपेतून उठलेला माणूस झोपण्यापूर्वीच्या विचारांना पुन्हा प्राप्त […]
प्रभूची लीला न्यारी, विश्वाचा तो खेळकरी कुणी न जाणले तयापरी, हीच त्याची महीमा १ जवळ असूनी दूर ठेवतो, आलिंगुनी पर भासवितो विचित्र त्याचा खेळ चालतो, कुणी न समजे त्यासी २ मोठ मोठे विद्वान, त्यांत कांहीं संतजन अध्यात्म्याचे ज्ञान घेवून, विश्लेषण करती प्रभूचे ३ कांहीं असती नास्तिक, कांहीं असती आस्तिक त्यांत काही ज्ञानी मस्तिक, चर्चा करिती प्रभूची […]
यतोऽजायतेदं प्रपंचं विचित्रं स्थितिं याति यस्मिन्यदेकांतमंते | स कर्मादिहीनः स्वयंज्योतिरात्मा शिवोऽहं शिवोऽहं शिवोऽहं शिवोऽहम् ‖ ३७ ‖ जगद्गुरू स्वरूपात कृपाळू असल्याने जरी भक्तांच्या साधन रूपात आचार्य श्री विविध देवतांच्या अत्यंत रसाळ स्तोत्रांची निर्मिती करीत असले तरी त्यांचा मूळ पिंड निर्गुण निराकार उपासक वेदांती असाच आहे. प्रत्येक देवतेकडे देखील ते तसेच पाहतात. मागील श्लोकात शिवोऽहम् चा उल्लेख […]
कितीक वेळा धुतला कोळसा, रंग न बदले त्याचा । उगाळता झिजून जाई, परि काळेपणा कायमचा ।। भट्टीत घालून त्यास जाळता, घेई रंग लाल कसा । शुभ्रपणा हा दिसून येतो, राही न जेंव्हा कोळसा ।। मलीनता ही मनामधली, खोल रूजली असे । विचारांतील तर्कज्ञान , शुद्धीसाठी पुरे नसे ।। गुरू लागतो अग्नी सारखा, चित्त शुद्धी करिता । […]
महादेव शंभो गिरीश त्रिशूलिंस्त्वदीयं समस्तं विभातीति यस्मात् | शिवादन्यथा दैवतं नाभिजाने शिवोऽहं शिवोऽहं शिवोऽहं शिवोऽहम् ‖ ३६ ‖ भक्तीचे अत्यंत महत्त्वाचे सूत्र आहे एकनिष्ठता. जशी एखादी पतिव्रता आपल्या पतीशिवाय अन्य कोणाचाही विचार करीत नाही तशी पूर्ण समर्पित वृत्ती भक्तीच्या क्षेत्रात अभिप्रेत असते. आचार्य श्री प्रस्तुत श्लोकात तेच वर्णन सादर करीत आहेत. त्यांची शब्दकळा आहे, महादेव – […]
ठेवून पाऊल चंद्रावरी अभिमान तुला वाटला / मान उंचावूनी आपुली वर्णन करीता झाला // चंद्र आहे ओबड धोबड तेथे सारे खडकाळ असे / झाडे झुडपे पशु पक्षी हवा पाणी कांही नसे // नमुने आणले दगड मातीचे चंद्रावरी तू जाऊन / शुष्क आहे वातावरण असेच केले वर्णन // बघितले बाह्य रूप ह्या रजनीकांताचे / थोटका पडलास तू […]
खरे तर आमच्या मो. ह. विद्यालयाची तुम्ही शान होता. अहो सगळेच शिक्षकाची नोकरी करतात आणि नोकरी करता करता फालतू राजकारणात गुंतून रहातात तसे तुम्ही केले नाहीत हे महत्वाचे तुम्ही शिक्षक होतात ‘ शिक्षक राजकारणी ‘ नव्हता हे महत्वाचे. कारण शिक्षक म्हटले की त्या छोट्या का होईना विश्वात राजकारण नावाची कीड घुसतेच , आता सगळीकडे घुसते , काळच बदलला आहे . […]
एक विशाल मन, भाग त्याचे अनेक । विखूरले जाऊनी, स्वतंत्र वाटे प्रत्येक…१, छोट्या भागावरी, वेष्टण शरीराचे । अस्तित्व वेगळेच, भासते त्या मनाचे…२, मनाचे स्वभाव, सारखेच असती । फरक वृत्तीमध्ये, कुणाच्याही नसती…३, अगणीत मनें, कोठे नसे फरक । अनेक बनली, जनक तिचा एक….४, डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५०
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions