लिरीक थिएटर हे मॅनहॅटन न्यूयॉर्क मधील प्रमुख ब्रॉडवे थिएटर्स पैकी एक मुख्य थिएटर आहे. या थिएटरची स्थापना १२ ऑक्टोबर १९०३ साली झाली होती. या थिएटरसाठी दोन प्रवेशद्वार आहेत. यातील एक प्रवेश २१३ वेस्ट ४२ वा रस्ता (213 West 42nd Street) येथून तर दुसरा प्रवेश २१४-२६ वेस्ट ४३ वा रस्ता (214-26 West 43rd Street) येथून आहे. इ.स. […]
जी कथा लिहिताना , लिहिल्यानंतर आणि आजही वाचताना मी खूप अस्वस्थ होतो ती कथा म्हणजे अनपेक्षित. समाजातील अशा प्रकारच्या वृत्ती असणाऱ्यांच्या भविष्यकाळाच्या जाणिवेनं मन सुन्न होतं. आणि ते स्वाभाविकच आहे , नाही का ? तुम्हाला काय वाटत ? कळवा मला. […]
भगवान या विश्वाची निर्मिती करतात असे आपण म्हणतो त्यावेळी अविद्ये मुळे भासणाऱ्या या संसाराच्या प्रातिभासिक स्वरूपाला निरूपणापुरते मान्य केलेले असते. […]
षण्मुखानंद! नावच किती भारदस्त वाटतं. अगदी नावाप्रमाणेच हे भव्य व मंदिरासारखे दिव्य आहे. मंदिरासारखीच आतील बाजू सजविण्यात आलेली आहे. या सभागृहाची आसन क्षमता ३०२० इतकी भव्य आहे. हे सभागृह नाटकांपुरतंं मर्यादित नसून इतर सांस्कृतिक कार्यक्रम व राजकीय सभांसाठी देखील वापरलं जातं. हे आशिया खंडातील सर्वात मोठंं सभागृह आहे असं मानलं जातं. […]
कथा लिहिताना फ्लॅशबॅक तंत्राचा , वर्तमानातल्या भानाचा , छोट्या छोट्या प्रसंगांचा , आशयघन संवादाचा उपयोग केल्याने कथेला वेगळी गती प्राप्त झाली . कथेतील किचन , आरसा , बस ही सगळी पात्रं म्हणून अवतरली . १९९९ मधली कथा असली तरी आत्ताच्या गतिमान युगातील जोडप्यांची व्यथा मांडणारी कथा म्हणून आजही ती तितकीच वाचनीय वाटते . आजही ड्रॉवर उघडला की ड्रॉवर ची निर्मिती प्रक्रिया आठवते. […]
शरीरामध्ये कार्य करणा-या चैतन्याला जीवात्मा असे म्हणतात. तर या संपूर्ण सृष्टीचे संचालन करणाऱ्या परम चैतन्याला परमात्मा असे म्हणतात. जीवात्मा हा या परमात्म्याचाच अंश आहे. त्याचाच अपार क्षमतेच्या आधारे आपल्या मर्यादित चैतन्याच्या आधारे जीवात्मा या देहाचे संचालन करीत असतो. या वास्तविकतेला आचार्य येथे अधोरेखित करीत आहेत. […]
रडणे या साठी सुद्धा आवश्यक होते कारण प्रत्येक वेळी मी शस्त्र उचलू शकत नव्हतो, रडणे या साठी सुद्धा आवश्यक होते कारण प्रत्येक वेळी क्रांति होणार नव्हती, **** रडणे ऐकले की मन निश्चिन्त झाले प्रसव वेदनेने थकलेल्या शरीरात, रडणे ऐकले की चूल सारवताना बाळणअंतीच्या छातीतून दूध पाझरले ****** रडणे असते साक्षी संयोग-वियोग जीवन-मरण मान-अपमान दुःख-सुख ग्लानि-पश्चाताप करुणा-क्षमा […]
नवी मुंंबई! काही वर्षांपूर्वी उभी रहिलेली नगरी! हिच्या नावातच तिचं आर्थिक वैभव लपलेलं आहे. जसे मुंंबई समुद्रकिनार्‍यांसाठी, ठाणे शहर हे तलावांचे शहर, तशीच ही नगरी छोट्या-मोठ्या बगीच्यांसाठी प्रसिद्ध. ही नगरी अतिशय सुनियोजीत पद्धतीने बांधण्यात आलेली आहे आणि अशा या नगरीत जर नगरीची शोभा दुपटीने वाढवणारे नाट्यगृह जर नसेल तर नवलच! नगरीची शोभा वाढविणार्‍या त्या नाट्यगृहाचं नाव “विष्णुदास भावे नाट्यगृह” […]
मी माझे सर्वस्व तुला अर्पण करून तुमचा निरोप घेईल मुलांनो, मी माझी विनम्रता गिळंकृत केली आहे मी माझी बनावट संपत्ती तुमच्या नांवे वारस ठेऊन जात आहे मी महाज्ञानी आहे मी नेहमीच गांभीर्य पांघरून फिरतो मला प्रत्येक भेटणारा माणूस मूर्ख वाटतो मी ही मुर्खता तुला स्वाधीन करून जात आहे मी तुला माझे भरजरी वस्त्र, माझे भाषा वैभव […]
वाटलं , आपण आपल्याच काही निवडक कथांकडे अलिप्तपणे पाहिलं तर … त्या कथांचा सांगोपांग विचार केला तर… लेखन करताना , कथा प्रसिद्ध झाल्यावर , त्यावर वाचकांचा प्रतिसाद लाभल्यावर जसा आनंद मिळत होता , तसा आता इतक्या वर्षांनी , जरा वेगळ्या पद्धतीने कथांकडे पाहिल्यावर आनंद मिळू शकतो. तोच हा प्रयत्न आहे. कथा सांगोपांग ! […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions