१९९६ साली माउलींच्या संजीवन समाधीला ७०० वर्षे पूर्ण झाली त्यावेळचे बरेच काही आठवत आहे. बाबा महाराज सातारकर यांचे वेल्हाळ “कैवल्याचा पुतळा ” बघणे/ऐकणे त्यावेळी मस्ट होते. माऊलींची लडिवाळ भाषा बाबा महाराजांनी अलगद टिपली आहे. प्रा. राम शेवाळकर यांच्या ओघवत्या आणि नादमयी भाषेत संत ज्ञानेश्वरांविषयी व्याख्यान ऐकायला मिळाले. येथेही पांडित्य नव्हते पण बरीच अज्ञात दालने खुली झाली. माउलींचा “योगी ” प्रवास दृगोच्चर झाला. […]
काय मिळालं मला काय मिळालं तुला सल राहिली मनात आठवण राहिली हृदयात.. काय मिळालं मला काय मिळालं तुला अबोल झाल्या जाणिवा निःशब्द उरल्या भावना.. काय मिळालं मला काय मिळालं तुला वेदना मिळाल्या मला दुःख उरले अंतःकरणात.. — स्वाती ठोंबरे.
पृथ्वी थिएटरची स्थापना झाल्यानंतर सादर झालेल्या पहिल्या नाटकांमध्ये गो. पु. देशपांडे लिखित उध्वस्त धर्मशाळा या नाटकाच्या हिंदी रुपांतरणाचा समावेश होता. त्यामध्ये नासीरुद्दीन शाह, ओम पुरी, बेंजामिन गिलानी यांनी काम केले होते. […]
१८५० पासून असे पेन बाजारात आले. अशा शाईच्या पेनमध्ये धातूची निब असते. या निबमध्ये मधोमध एक भेग असते व त्याच्या मुळाशी एक भोक असते. शाई साठवण्यासाठी निबच्या विरुद्ध बाजूस नळीत द्रवरूप शाई भरलेली असते. कागदावर निब ठेवली असता शाई गुरुत्वाकर्षणाने निबकडे येते. […]
ती गेली सोडून आम्हां कसे सोबती जाऊ सांगा रहावं लागे टिपून आसू मागे सारे सावरायला किती काय नि किती काय गोळा तिने केले असते करू काय या सर्वांचे कुठे जाऊ सांगा पुसायला? तुझा लेक शोधतो आई कुठे आत्या, काकू कि मावशीत तू दिसे? कुणातच नसे तुझी छवी कसे समजावू,सांभाळू अजाण लेकराला? सुगरणीविना चूल मुकी दिसे तांब्या […]
मराठी रंगभूमीचे आद्य नाटककार विष्णुदास भावे यांच्या नावाचे गौरव पदक, ११ हजार रुपये रोख व स्मृतिचिन्ह असे या पुरस्काराचे स्वरुप असते. मराठी रंगभूमीवर प्रदीर्घ सेवा करणाऱ्या ज्येष्ठ कलाकारास हे गौरव पदक देण्यात येऊन सन्मानित करण्यात येते. […]
हे चांदणे नभीचे अन् पौर्णिमा शरदातली वाहणारी ही हवा अन् दिवाळी स्वप्नातली.. गुणगुणतो पहाटवारा दवबिंदू शीतल शीतल स्तब्ध धूसर डोंगरमाथे ऐकती शांतता निश्चल.. फांदी फांदी वरून उडतो क्षणा क्षणांचा स्वप्नपक्षी अन् हृदय प्रदेशी रेखीत जातो जाणिवांची अपूर्व नक्षी… —आनंद
मूळ हिंदी कविता ‘ जानती हूँ प्रेम कम-कम हो रहा है ‘ ; कवियत्री- शार्दूला झा नोगजा,सिडनी,ऑस्ट्रेलिया ; मराठी अनुवाद- विजय नगरकर […]
कधी भेटशील का रे तू? येशील तर सोनचाफा घेऊन ये, मोगरा आणलास तर तो मोहर आसमंत खुलून जाऊ दे.. कधी भेटशील का रे तू? आलास तर रातराणी घेऊन ये, तू गेल्यावर बहर तो रातराणीचा तुझ्या जाण्याची खूण ओंजळीत अलगद उमलू दे.. कधी भेटशील का रे तू? तुझ्या मिठीची आस अलवार अशी, त्या मिठीत मला हलकेच मिटू […]
किती किती घाई आम्हां असते पहा ऊर फुटेस्तोवर सारे धावतो पहा दिस आजचा जरा जगून ही घ्या येत नाही आजचा क्षण रे उद्या किती सारे राहिलेले पाहूनही घ्या किती सारे उरलेले लिहूनही घ्या वेळ कधी कुणासाठी फिरे ना पुन्हा वयही जे जाई पुढे मागे सरेना किती चवीने जिभेचे चोचले केले काही आहे खायचे, काही राहून गेले […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions