December 2022

हळूच पाऊली येते संध्या जाते बिलगत यामिनिला विलोभनिय ते प्रहर सारे चाहुल निरवतेची सांजेला…. हवीहवीशी मनास शांती मिठित घेते काळोखाला अनाहत अबोली एकरूपता कुरवाळीते जीवाजीवाला… भावगंधल्या त्या प्रीतभावनां सजवुनी जाती मनामनाला आत्मानंदी साक्षात्कार सुंदर अंतरी उधाण येते आनंदाला…. ********* — वि.ग.सातपुते (भावकवी) (9766544908)  रचना क्र. ३२६ ९/१२/२०२२

चढत्या रात्री द्रव सोनेरी । चषकांमधली नशा बिलंदर । मंद सानुली ज्योत सांगते । हे नच अपुले नवसंवत्सर ।। थाट चालतो माठ जिवांचा । किनाऱ्यावरी गर्दी कलंदर । पश्चिमेकडे झुकता झुकता । दिशादिशांतील वाढे अंतर ।। उगा कशाला सदा वाहता । दास्यवृत्तीची मढी खांद्यावर । रूढी तोडुनी गढी गाडता । अभिमानाने फुलेल अंबर ।। ब्रह्मध्वज हा […]

बरेच काही माझे पण मालकी कुठेच नाही जीव जरी माझा तरी त्यावर सत्ता माझी नाही सारे आपुले म्हणुनी नाती हॄदयी जपत राहिलो मृगजळ होते सारे आपुले कुणीच भासत नाही प्रारब्ध भाळीचे अगदी सहजी भोगुनी झाले आता भोगण्यासारखे तर काहीच उरले नाही जगताना रोज रोज पाहतो हसरे बेगडी चेहरे पण निर्मळ प्रसन्न खरा चेहरा कुठेच दिसत नाही […]