नवीन लेखन...

एक परीस स्पर्श… ( भाग -२९ )

तो रस्ता काढत काढत त्या माडीच्या  दरवाज्यापर्यत पोहचतो तो दरवाज्यात पोहचताच आपोआप माडीचा दरवाजा  उघडतो…तो आत जातो तर आत अतिशय सुंदर खोली असते…त्या खोलीत मस्त अत्तराचा सुगंध दरवळत असतो… पण त्या खोलीत कोणी नसते म्हणून तो जिना चढून पहिल्या मजल्यावर जातो तर तिथे सुंदर स्वयंपाक घर असते…तेथेही कोणी नसते…दुसऱ्या मजल्यावर देवघर असते, तिसऱ्या मजल्यावर शयन कक्ष असते. चौथ्या मजल्यावर बैठकीची खोली असते…पाचव्या मजल्यावर वाचनालय असते…सहाव्या मजल्यावर…मोकल्या  जागेत फक्त सतरंजी अंथरलेली असे पण तेथेही कोणीच नसते शेवटी तो सातव्या मजल्यावर पोहचतो तर तेथे एक दाढी वाढलेले साधू महाराज ध्यानाला बसलेले असतात. तो राजकुमार जाऊन त्यांच्या पाया पडतो… […]

बाबल्याची गोष्ट – भाग १ (आठवणींची मिसळ १)

अलिकडे धाकट्या बहिणीकडे कोकणात गेलो असताना, ती मला म्हणाली,”कुणास ठाऊक ! पण मला वाटते की आपल्या आईने बाबल्याला आपल्याकडे ठेऊन घेतलं असतं तर कदाचित् तो असा ठार वेडा झालाही नसता.” “माझ्या मनात हा विचार कधी आला नव्हता” असं म्हणून मी तो विषय तिथेच संपवला.पण बाबल्याचा विचार असा मनातून संपला नाही.बाबल्याचा विषय हा न संपणारा विषय आहे.न सुटणारे कोडे आहे.हे सर्व असं कां झालं? घडलं त्यापेक्षा वेगळं कांही घडणं शक्य होत कां? ठळकपणे दिसणाऱ्या, सर्वाना ठाऊक असणाऱ्या बाबल्यासंबंधीतल्या घटनांशिवाय आणि कांही घडलं होतं कां ?ते काय असू शकेल ? हे प्रश्न बाबल्याच्या संबंधात त्याला ओळखणाऱ्या सगळ्याच संवेदनशील व्यक्तीना पडले असतील.मला तरी ते अजूनही मनात येतात. […]

नमनाचं तेल

करेन कोटी, करेन कोटी करेन कोट्या कोटी कोटी सांभाळीन त्या छातीच्या कोटी केवळ अस्सल एक ना खोटी सरस्वती थैमाने ओठी कोटीला मग कसली खोटी – यतीन सामंत

भारतमातेच्या वीरांगना – २८ – प्रितीलता वड्डेदार

१९३२ साली पाहाडतळी युरोपियन क्लब वर हल्ला करण्याची योजना सूर्य सेन ह्यांनी केली आणि ह्याची जवाबदारी प्रितीलता ह्यांच्यावर सोपवली. हाच तो क्लब जिथे बाहेर पाटी होती, “Indians and dogs are not allowed”. २४ सप्टेंबर च्या रात्री १०.४५ मिनिटांची वेळ निश्चित करण्यात आली. प्रितीलता एका पंजाबी युवक बनून गेल्या,तर त्यांचे इतर साथीदार वेगळ्या वेषात क्लब जवळ पोचले. आतमध्ये ४० इंग्रज उपस्थित होते. बॉम्ब ने हल्ला करण्यात आला. गोळ्या झाडण्यात आल्या. त्यात एक व्यक्ती मारला गेला तर अर्ध्याच्या वर जखमी झाले. प्रितीलता आणि त्यांचे साथीदार तिकडून बाहेर पडले, पण इंग्रजांनी दिलेल्या प्रतिउत्तरात प्रितीलता ह्यांच्या पायाला गोळी लागली, त्या पळण्यास असमर्थ ठरल्या. इंग्रजांच्या हाती पकडल्या जाण्यापेक्षा त्यांनी मरण पत्करले. पोटॅशियम सायनाईड खाऊन त्यांनी आपले जीवन देशाच्या चरणी अर्पण केले. […]

अमेरिकेचा नॅशनल आइसक्रीम दिवस

इंग्लंडचा राजा चार्ल्स पहिला याच्या जेवणानंतरच्या डेझर्ट डिशमध्ये आइसक्रीमचा समावेश हमखास असायचा. पण तो या पदार्थाबाबतीत इतका दक्ष होता की या ‘फ्रोजन स्नो’ची माहिती कुणालाही कळू नये यासाठी त्याने आपल्या शेफला ही पाककृती लपवून ठेवण्याकरता आयुष्यभर पेन्शनची सोय केली होती असं म्हणतात. […]

आयुष्य

आयुष्य संपत जाते, पण प्रेम संपत नाही किती करा परमार्थ, पण क्रोध आटपत नाही आधी कष्टे स्वतःसाठी, मग कुटुंबासाठी भरुन भांड ओसंडे, तरी लोभ सुटत नाही पैसा-अडका, जमीन-जुमला, घराण्याचा गर्व जववर असे दैव अनुकुल, मद हा हटत नाही सकाळ, दुपार, संध्याकाळ – देई शिव्या अपार एक दिवशीही मत्सर, केल्याविना दिसत नाही कुणावरही विश्र्वास न करी, सर्व […]

जिणे (वृद्धत्वाची  व्यथा)

एक होता कप एक होती बशी दोघांची जमली गट्टी खाशी पांढरा शुभ्र त्यांचा रंग चमकदार त्यावर नाजूक फुलांची नक्षी झोकदार दिसायचे ऐटदार आणि आकार डौलदार सकाळ-संध्याकाळ गोड किणकिण चालायची फार कपाने ओतायचा बशीत चहा सुगंधी तिने हळूहळू प्यायची साधायची संधी एक दिवशी फुटली बशी झाले तिचे तुकडे कपाचा ही कान तुटला गेले त्याचे रुपडे बशीचे तुकडे दिले […]

स्वप्नांची दुनिया अधुरी

अनघा प्रकाशन दिवाळी अंक २०१८ मध्ये एकनाथराव खडसे यांनी लिहिलेला हा लेख जळगाव जिल्ह्यातील मुक्ताईनगर तालुक्यात कोथळी यागावी गणेशचतुर्थीच्या दिवशी मी जन्माला आलो. माझे प्राथमिक शिक्षण तिथेच झाले. माध्यमिक शिक्षण औरंगाबादला घेण्यासाठी जावे लागले. कारण त्याठिकाणी माझे दोघे भाऊ कॉलेजमध्ये शिकत होते. एक मेडिकलला होता तर दुसरा एम.एससी करत होता. मी मात्र कॉमर्स शाखेकडे वळलो. अकोला […]

अनामिक

सराईत गुन्हेगारानाही टेलिफोन ही एक पर्वणीच आहे. प्रत्यक्ष न भेटता गुन्हेगारी करता येते. लोकाना धमकावता येते. खंडणी वसूल करता येते. पोलिसांकडे नसेल इतकी अत्याधुनिक टेलिफोन यंत्रणा या गुन्हेगारांकडे आहे. त्यावर कॉन्फरन्स सेवेपासून रिमोट कंट्रोलपर्यंत सर्वच सोय आहे. […]

गझल रेकॉर्डिंग आणि ४०० वा कार्यक्रम

या संपूर्ण काळात पं. विनायकरावजी काळे आणि श्रीकांत ठाकरे गाण्याचे शिक्षण या गुरुंकडे माझे सुरूच होते. माझ्या गझल गायकीतील प्रगतीबद्दल श्रीकांतजी खूष होते. ‘दिलोजानसे’ या गझल अल्बमनंतर आजपर्यंत मी अनेक चित्रपटगीते व इतर गाणी गायलो होतो. पण गझलचे रेकॉर्डिंग काही झाले नव्हते. श्रीकांतजींच्या मते आता गझलचा पुढचा अल्बम करायची वेळ आली होती. यावेळी गायिका रंजना जोगळेकरबरोबर […]

1 110 111 112 113 114 361
error: या साईटवरील लेख कॉपी-पेस्ट करता येत नाहीत..