2022

मालवुनी टाक रे, दीप तू आता मन शांत जाहले, तृप्तलो आता.. उजळल्या अंतरी, नाना गतस्मृती थकलो स्मृतींचे, भार पेलता पेलता.. कोवळी मध्यान्न, गेली सांजाळूनी सांजेसवे लपली, यामिनीच आता.. निवता लोचने, हुरहुर स्पंदनांना चैतन्य सरता सरता जागे अंतरात्मा.. मालवुनी टाक रे, दीप तू आता.. मन शांत जाहले, तृप्तलो आता.. — वि.ग.सातपुते (भावकवी) 9766544908 रचना क्र.२३९ १८/९/ २०२२

मी मनामना जोडित राहिलो.. मी माणसा माणसात राहिलो… नाही कधीच क्षणभर थांबलो नाही कुणास बोचलो टोचलो… जग सारे मायबाप बंधुभगिनी समजुनी जगती जगत राहिलो… काय मिळविले, काय हरविले या विचारात न मी कधी गुंतलो… देणे घेणे हिशेब सारे संचिताचे असे समजुनी समाधानी राहिलो… वैभव! शाब्दिक प्रेमभावनांचे मीच सदोदित मिरवित राहिलो… तळहातांच्या ठळक रेषामधुनी मीच मन:शांती शोधित […]

येता पहाट चैतन्याची जीव अलवार जागतो प्रसवता किरण रविचे आत्मा, ब्रह्मांडी रमतो… स्पर्श जाणिवांचा नित्य मनभावनांशी खेळतो इच्छा प्रत्येकाची वेगळी जो तो स्वसुखा शोधतो… कालचक्र हे पूर्वकर्माचे जीव नित्य इथे भोगतो क्षण सारेच अनोळखी ओंजळीत झेलित राहतो… जीवाजीवा उद्याची चिंता हा बेभरोसा असह्य होतो नियती चक्र सांजाळणारे अंतरी अंधार दाटुनी येतो… –वि.ग.सातपुते. (भावकवी) 9766544908 रचना क्र.२१० […]