सीमा एक शिक्षिका. शांत आणि समाधानी. एका कडक शिस्तीच्या मध्यमवर्गीय मोठ्या कुटुंबातील. कसलेही लाड नाहीत. आवडनिवड सांगायची नाहीत अशी कडक शब्दात तंबी दिली जायची. घरामध्ये सगळ्यांना कपडे आणणे हे चुलत्याचे वडील होते वयाने म्हणून. नवू वारी साड्यांचे जोड. झगे. परकर पोलक्या साठी दोन रंगाची छिटाचे तागे. मुलासाठी खाकी व दोन रंगाचे कापड. धोतर जोड असे एकदम […]
सौख्य, समृद्धीच्या पंखाखाली जरी निश्चिंती, मी सदैव जगलो… तरीही अव्यक्त हुरहुर अनामिक स्मरणगंध सारे उसवित राहिलो… उसवीणे ते, आनंदी आत्मरंगले धागे सारे शब्दात गुंफित राहिलो… प्रीतभावनांचे पदर ते दवभरलेले गीतात, नित्य आळवित राहिलो… तरीही अजुनही हुरहुर अनामिक आत्मारामा अंतरी शोधित राहिलो… हुरहुर जरी ती, तरीही शांती सुंदर मनास माझ्या समजावित राहिलो… साक्षी, उभी अंगणी प्रसन्न बकुळी […]
सगळ्यात महत्वाची गोष्ट म्हणजे प्रिमिअरला राजकपूर व कृष्णाकपूर आले होते. चित्रपट पाहिल्यावर राजकपूर एकदम गप्प झाला. काही बोलेना. घरी आल्यावर कृष्णाकपूरने गप्प राहण्याचे कारण विचारले तेव्हा तो म्हणाला “हाच तो चित्रपट आहे जो मला बनवायचा आहे” म्हणजे आवाराच्या देश विदेशातील तुफान यशानंतरही त्याला या चित्रपटाबद्दल इतका आदर होता. […]
मार्केटला जाण्यासाठी मी घराबाहेर पडलो, खाली रस्त्यावर आलो आणि रिक्षाही पकडली. सहजच माझं लक्ष रिक्षा चालकाकडे गेलं. आणि मी चपापलोच! आमच्याच कॉलनीत राहणारे परब रिक्षा चालवत होते! “साहेब, नमस्कार,” परब आरशातून माझ्याकडे पहात उद्गारले. “नमस्कार, परब हे काय नवीन? ” मी विचारलं. “हो, हल्लीच हा एक नवीन उद्योग सुरु केला आहे.” “चांगलं आहे,” परबांच्या आवाजातल्या मजबूरीच्या […]
“आज धुणारायस का रे कपडे” ? बायकोने नेहमीप्रमाणे मला न आवडणारा प्रश्न विचारला. कपडे धुणारायस का ? कसं वाटतं ते ! म्हणजे मोरीत बसून मी धोका हातात घेऊन कपडे बडवतोय , असं चित्र डोळ्यासमोर येतं. मी अनेकदा तिला म्हट्लं “अगं वॉशिंग मशीन लावतोयस का ? असं विचार ना”. त्यावर ती लगेच “का ! त्यामुळे काय फरक […]
सहा महिन्यांनंतर बरेच प्रयोग, औषधे आणि व्यायामाचे प्रकार सातत्याने केल्यावर आता कोठे विजयचा पाय दुखायचा कमी झाला होता म्हणजे तो आता पायऱ्या सहज उतरू लागला होता. पायाच्या निमित्ताने विजयला सहा महिने सक्तीचा आराम करावा लागला होता तरीही या सहा महिन्यात त्याने त्याचा आर्थिक भार दुसऱ्या कोणाच्याही खांद्यावर पडू दिला नव्हता. त्याचा खर्च निघावा इतके छोटे मोठे […]
मी आजही अलवार जीवापाड कुरवाळतो काहुर अव्यक्त वेदनांचे मनोमनी शांत सुखावतो.. जे लाभले भाग्य ललाटी ते निमुटपणे मी भोगतो घेवुनीया व्रत सत्कर्माचे मी जगती विवेके जगतो.. जन्म गतजन्मांचेच कर्म ओंजळीत घेवुनी जगतो हिशेब साराच पापपुण्णी चित्रगुप्त तो चोख ठेवतो.. कावडीच सुखदुःखांच्या सोबती घेवुनी मी चालतो सरतातही क्षण जीवनाचे नकळे मज कोण सावरतो.. सारेसारेच अगम्य अतर्क्य केवळ […]
‘कलासरगम’ नाट्यसंस्थेसाठी त्यांना राज्य नाट्यस्पर्धेत नाटक करायचं होतं. ठाणे नगर वाचन मंदिर येथे पी. सावळाराम आणि म. पां. भावे यांचा कार्यक्रम होणार होता. तो ऐकण्यासाठी मी जाणार असल्याचे विश्वासला समजलं. तो आणि विजय जोशी (दिग्दर्शक), जे आता सोमय्या महाविद्यालयाचे प्राचार्य आहेत, असे दोघं मिळून मला भेटायला म्हणून वाचन मंदिरात मागे हातात बाड घेऊन बसले होते. कार्यक्रम संपल्यावर त्यांनी मला गाठलं आणि विचारलं, ‘तुमच्याशी बोलायचं होतं.’ […]
इलेक्ट्रिकची इंजिनं आली आणि गाड्यांचे वेग वाढले. इंजिनड्रायव्हरचं जीवन सुसह्य झालं. मालगाड्यांच्या डब्यांची संख्या वाढू लागली. सन १९६२ पासून, म्हणजेच जेव्हा मालगाड्यांच्या डब्यांची संख्या वाढू लागली तेव्हापासून, डिझेल इंजिनाचं आगमन झालं. डिझेलवर चालणाऱ्या इंजिनाची हॉर्सपॉवर २६०० ते ५५०० पर्यंत असल्याने लांब पल्ल्याच्या २२ ते २५ डब्यांच्या प्रवासी गाड्यांचा वेग वाढला. […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions