राहू केतुनो सोडून द्या तुम्ही, मगरमिठीतून चंद्राला
बघा बघा ह्या पृथ्वीवरती, काय तो हा: हा: कार मजला
प्रेमिजानांचा प्रेमबिंदू तो, सौंदर्याचा मुकुटमणी
झाकळला सारा नभात हा, म्हणती त्यास गिळला कुणी
आत्मा जाता सोडून देहा, उरे न कांही मागे
चंद्र चांदणे नभात नसता, सौंदर्याची मिटतील अंगे
सौंदर्यातची बघतो सारे, जगण्यासाठी सौंदर्य हवे
विश्वचक्र हे फिरत रहाण्या चंद्राचे आस्तित्व सतत हवे
नष्ट होतील जीवजीवाणू, आनंद त्यांचा जाईल विरुनी
बलिदानाच्या पुण्याईने परि सुटेल चंद्र मगर मिठीतून
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
— डॉ. भगवान केशवराव नागापूरकर
Leave a Reply