गोड शब्द बोबडे,
लकब मनास आवडे ।
शब्दांची भासली जाण,
नव्हते भाषेचे अजुनी ज्ञान ।।
भावनांचा उगम दिसला,
मनी व्यक्त होई हालचालीतूनी ।
रागलोभ अहंकारादी गुण,
दिसून येती जन्मापासून ।।
देश-वेष वा जात कुठली,
सर्व गुणांची बिजे दिसली ।
हळूहळू बदले बाह्यांग जरी,
उपजत गुण राही अंतरी ।।
प्रसंग घडता अवचित , बाह्य जगाते विसरत ।
उफाळून येती सुप्त भावना,
मानवी त्या जन्मखुणा ।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply