गर्भामधूनी बाहेर पडतां,
स्वतंत्र जीवन मिळे ।
जीवन रस हा शोषित होती,
आजवरी त्याची मुळे ।।१।।
निघून गेला पदर मायेचा,
डोईवरूनी त्याचा ।
झेप घेयी तो आज एकला,
पोकळीत नभाच्या ।।२।।
दु:ख क्लेशाचे वार झेलले,
कुणीतरी त्याचेसाठीं ।
आज दुवा नसता
सारे पडती पाठी ।।३।।
तेच रक्त परि फिरत होते,
शरीरी त्याच्या सारे ।
वंशाने जे मिळे त्याला,
जीवन झगडा देणारे ।।४।।
–डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply