दैवी देणगी

लुळा पांगळा बसूनी एकटा, गाई सुंदर गाणे  ।
आवाजातील मधूरता, शिकवी त्याला जगणे  ।।

जगतो देह कशासाठी, हातपाय असता पांगळे  ।
मरण नसता आपले हाती, जगणे हे आले  ।।

लुळा असला देह जरी, मन सुदृढ होतेस  ।
जगण्यासाठी सदैव त्याला, उभारी देत होते  ।।

गीत ऐकता जमे भोवती, रसिक जन सारे  ।
नभास भिडता सुरताना, शब्द उमटती वाह ! वा रे  ।।

असमान्य ते एकचि मिळता, उणीवतेची खंत कशी  ।
दुबळ्या देही कला श्रेष्ठ ती, वीज चमकते रात्री जशी  ।।

डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com