बाळक्रीडा अभंग क्र.११

मनें हरिरूपी गुंतल्या वासना । उदास त्या सुना गौळियांच्या ॥१॥
त्यांच्या भ्रतारांची धरूनिया रूपे । त्यांच्या घरी त्यापें भोग करी ॥२॥
करी कवतुक त्यांचे तयापरी । एका दिसे हरि एका लेंक ॥३॥
एक भाव नाही सकळांच्या चित्ती । म्हणऊनि प्रीती तैसे रूप ॥४॥
रूप याचे आहे अवघेचि एक । परि कवतुक दाखविले ॥५॥
लेकरू न कळे स्थूळ की लहान । खेळे नारायण कवतुके ॥६॥
कवतुक केले सोंग बहु रूप । तुका म्हणे बाप जगाचा हा ॥७॥
माझी वाणी तुझे वर्णी गुण नाम | ऐसें देईं प्रेम कांहीं कळा ||धृ||