गझल

गझल

• वृत्त :- आनंदकंद

समजून देव ज्यांना मी पूजले कितीदा
देवून दु:ख त्यांनी मज रडवले कितीदा

आलीच ना कधी ती भेटायला मला पण
स्वप्नातही तिने मज झिडकारले कितीदा

नादात मी गझलच्या समृद्ध फार झालो
सौख्यास या अनोख्या उपभोगले कितीदा

युद्धात सांडलेल्या रक्तास पाहताना
जिंकूनही स्वतःला धिक्कारले कितीदा

भेटेल ती उद्याला सोडू नकोस आशा
या बावऱ्या मनाला समजावले कितीदा

खाणीत कोळशाच्या नाही हिरा मिळाला
काळेच हात झाले मी खोदले कितीदा

देवासमान वैद्या मी मानतो तुला रे
दुखण्यामधून मोठ्या तू तारले कितीदा

© जयवंत वानखडे,कोरपना