कवीचा जन्म

रणरणत्या ग्रीष्मास सोसता

केलीस एक कविता,

इथेच जन्म झाला एका कवीचा

कोसळत्या धारा झेलून,

किळस नाहीं चिखलाचा

वेड्या हाच श्रावण ओलेत्या कवितांचा

शोधशी सौन्दर्य पानापानांतून,

पान गळताना…. दुखावणारा

होई हळव्या मृदू मनाचा

दिवस रात्रीचे, जगरहाटीचे

बंधन झुगारणारा

त्या काळावर स्वार होणारा

स्त्री पुरुष ही जात नाहीं

भेदभाव मानणारा

होई ममत्व बाळगणारा

भावना नऊ रसांच्या उत्कट

दाटता लिहीत जाणारा

सरसर शब्दांत गुंफणारा

अशी लक्षण दिसली कधी तर

समजून जा ना मित्रा

तू जन्मदाता कवितांचा!!