मिट्ट काळोख
इथे आसपास
दिसेना कुठे वाट
होतात नको ते भास
वाटते जणू
थांबले नकळत श्वास
ऐकू येतात आता
हृदयाचे ठोके खास
सोबतीला फक्त
किर्रर्र शांत अधिवास
स्थिर नाही चित्त
फक्त भीतीचा आभास
अशात येई हाक सख्या
घेई मन तुझा ध्यास
तिरीप आली उजेडाची
मज येई तुझा तोच सुवास
सोबत किती गरजेची
हे जाणवले, लागली आस
नकोते अंधारे एकलेपण
उजळुया चल मधुमास!!
–वर्षा कदम.
Leave a Reply