आशा

ग्राहकाला शिलाईचे कपडे देताना टेलर
वारंवार हेच करीत असतो
कुठे टाका, कुठे बटण
तो शिवतच राहतो,

परीक्षक हातातील उत्तरपत्रिका
हिसकावून घेई पर्यंत
काही खरे,कुठे चुकीचे
काही न काही तरी
परीक्षार्थी लिहीतच राहतो,

शेवटचा श्वास आहे तोपर्यंत
चूक-अचूक निशाणा
तो सैनिक साधित
शेवट पर्यंत लढत राहतो,

कोणीही शस्त्र खाली
खाली ठेवत नाही
कोणीही आशा सोडीत नाही
अंतिम श्वास तुटे पर्यंत
*****

मूळ हिंदी कविता- अलका सिन्हा
मराठी अनुवाद- विजय नगरकर