अनामिक जे होते पूर्वी, साद प्रेमाची ऐकू आली
योग्य वेळ ती येतां क्षणी, हृदये त्यांची जूळूनी गेली
शंका भीती आणि तगमग, असंख्य भाव उमटती मनी,
विजयी झाले ऋणाणू बंधन, बांधले होते हृदयानी,
उचंबळूनी दाटूनी आला, हृदयामधला ओलावा
स्नेह मिळता प्रेम मिळाले, जगण्यासाठी दुवा ठरावा
मनी वसविल्या घर करूनी, क्षणीक सुखांच्या आठवणी
जगण्यासाठी उभारी देतील, शरीर मनाच्या दु:खी क्षणी
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply