Articles by मराठीसृष्टी टिम

मी निराश झालो आहे ।। खाचखळग्यांतून, दगडधोंड्यातून पराभवाच्या अपमानातून शल्य मनातले मनातच ठेवून त्यातून वाट शोधत आहे ॥ मी निराश झालो आहे ॥ १ ॥ आत्मविश्वास तो गडबडे ताबा अन् मनावरचा उडे येथेच अडकून घोडे पडे दुःख चावरे त्याचे मला आहे ॥ मी निराश झालो आहे ॥ २ ॥ प्रवास माझा पहाटे धवल यशाच्या धुक्याचे पटल […]

दुर्दैवाचा नाद निनादे झाकोळून ये आता निराश माझे मन हे गाते मरणाच्या गाथा मरण आहे मिसळून जेथे आयुष्याशी एखाद्या कुणी धराव्या कशास आशा अप्राप्याच्या एखाद्या ॥ १ ॥ मरणास माझ्या मीच जातो हात पसरोनी सामोरा उपेक्षिताचा निर्वाणसोहळा, साक्षीला मी अन् एक कोपरा मनात माझ्या धडपडून आसू जमवू पहातो ओंजळभर गीत माझे तुलाच लिहिले मृत मना हे […]

निरर्थक शब्दांची दाटी, का होते कुणास ठाऊक काहीच कळत नाही सजवलेली शय्या, ताटी का होते कुणास ठाऊक काहीच कळत नाही ॥ १ ॥ मनातले उमटत नाही कुणास ठाऊक का म्हणून सुटा पसारा जुळतच नाही कुणास ठाऊक का म्हणून ॥२ ॥ वेड्यागत हव्यास का हा सामान्यतेहून दूर जाण्याचा धडपडूनही जेव्हा फसतो प्रयत्न हिमालयाला छेदण्याचा ॥ ३ ॥ […]

कोण होतो, आहे कुठे, कुठे हा जाईन कोण जाणे, किती वळणे कशी मी पाहीन कुणाकुणाचे कोण जाणे कसे कधी नाते जडावे कुणाकुणासाठी कोठपर्यंत कुणी का रडावे! आगीने हृदयस्थ माझ्या सागर टाकावा गिळून मस्तकाच्या ठिकऱ्या – ठिकऱ्या काळीज माझे छेदून शून्यातल्या सुरुवातीने पुन्हा शून्यात का विरावे कुणाकुणासाठी कोठपर्यंत कुणी का रडावे? मनी जन्मलेल्या स्वप्नाने का मला पोरके […]

दिसे किनारा, निवता वारा तेवती संध्यादीप काही आता, आस उरली नाही ॥ पूर्वायुष्य या पुसत्या रेषा नव्या धुक्यात अशा विराव्या ना भविष्य, नसे वर्तमान, उगा दुःख काही आता आस उरली नाही ॥ १ ॥ न जगताच जे जगले जीवन, त्यातच मन उबले थरथर मनीची शरीरी उतरुन राही आता आस उरली नाही ॥ ३ ॥ भयाणतेच्या सीमेवरी […]