कुणी म्हणावे श्रेष्ठ कुणाला । मानव हा आत्मस्तुती करतो । कुणा न येती भाषा बोली । हीच गोम हा जाणून घेतो ।। निसर्गाने उधळण केली । अनेक गुणांची । मानवाच्या हाती लागली । ‘कला’ कल्पकतेची ।। विचारांच्या झेपामधूनी । आकाश पातळ गाठले । प्रगतीच्या ह्या छलांगानी । श्रेष्ठत्व ठरविले ।। दुर्बल केले इतर प्राणी । आणि […]
अमेरिकेतील मिनियापोलीस शहर. अतिशय सुंदर, विस्तीर्ण आणि अद्यावत अशी बांधणी. नवीन पद्धतीने आखीव असे वसलेले शहर. मोठाले प्रशस्त रस्ते, अनेक सुंदर व आकर्षक बागा, शहराच्या मुख्य भागांत उंच उंच इमारती, स्वच्छपाण्याचा भरपूर साठा असलेले तलाव, शाळा, कॉलेजेस. व्यापारी संकुले, इत्यादी. शहराचा फेरफटका मारताना मनास खुप आनंद होतो. माझा एक मुलगा, कांही वर्षापासून एका कंपनीत तेथे कामाला […]
रात्रंदिनी कष्ट करूनी, झिजवत होता आपले हात, जीवनांतल्या धडपडीमध्यें, दिसे त्याची स्थितीवर मात ।।१।। पर्वा नव्हती स्व-देहाची, झिजवत असता हात ते, जाण होती परि ती त्याला, हेच कष्ट जगवित होते ।।२।। श्रम आणि भाकरी मिळूनी, ऊर्जा देई तिच शरीराला, ऊर्जेनेच तो देह वाढवी, समाधान जे मिळे त्याला ।।३।। डॉ. भगवान नागापूरकर संपर्क – […]
न राही तुमचे ते कर्म, ज्यात प्रभू इच्छा अंतीम….१, प्रत्येक घटनेचे अंग, त्यात मुख्य ईश्वरी भाग….२ तुमच्या मार्फतच होई त्याचा इशारा कोण पाही….३, सर्व समजे मीच केले अहंकाराने मन भरले….४, षडरिपू असे साधन खेळविता यावे म्हणून…५, राग,लोभ, मोह मायादी ठेवती वाटते आनंदी….६, परि याच्याच शक्तीने प्रभू खेळ चाले युक्तीने….७, […]
अनामिक जे होते पूर्वी, साद प्रेमाची ऐकू आली । योग्य वेळ येतां क्षणी, हृदये त्यांची जूळूनी गेली ।।१।। शंका भीती आणि तगमग, असंख्य भाव उमटती मनी । विजयी झाले ऋणानुबंध, बांधले होते हृदयानी ।।२।। उचंबळूनी दाटूनी आला, हृदयामधला ओलावा । स्नेह मिळता प्रेम मिळाले, जगण्यासाठी दुवा ठरावा ।।३।। मनी वसविल्या घर करूनी, क्षणीक […]
भाळी नसता कुंकंम तुझ्या गे विरचक्र हे हातीं आले मरणोत्तर हा किताब मळतां मन तुझे कां गहिवरले ? शुर विराची अर्धांगिनी तू युद्धभूमिवर त्यास धाडीले ओवाळूनी निरोप देतां मन तुझे कां गहिवरले ? देश सेवेत कामी यावे ब्रिद त्याचे मनी ठसविले सांगत असतां हेच दुजांना मन तुझे कां गहिवरले ? सुर्वणाक्षरीं वाचून गाथा […]
विश्वास होता एक मनी, ते घरटी बांधीत असतांना, कसे सुंदर होईल घरटे, रंगवित होते कल्पना ।।१।। खिडकीवरल्या कपारीमध्ये, शोधला होता एक निवारा, निवाऱ्यात त्या घरटी बांधण्या, आणीत होते काडीकचरा ।।२।। उजाडता कुणी खिडकी उघडे, चिमण्या बांधीत घरटी, सांज समयी बंद झापडे, ठेवी त्यांना एकटी ।।३।। नित्य दिनी प्रात: समयी, कुणीतरी फेकी कचरा समजूनी, […]
चंचल मन हे चंचल धारा, पंख पसरीत उडे भरारा । झेप घेवूनी उलटी सुलटी, लक्ष तयाचे चमकत तारा ।। लुकलुकणारे तारे अगणित, नभांग सारे प्रसन्न चित्त । ताऱ्यावरूनी ताऱ्यावरती, झोके घेते सहज अविरत ।। वेळ क्षणाचा पुरतो त्याला, टिचक्या टपल्या मारीत गेले । आवर घालणे कठीण होता, चटकन निसटून हातून गेले ।। कोठून येते त्याला शक्ती, […]
काय पुण्य ते काय पाप ते, मनाचा खेळ हा ज्यास तुम्ही पापी समजता, कसा तो तरूनी गेला….१, कित्येक जणाचे बळी घेवूनी, वाल्या ठरला होता पापी मनास वाटत होते आमच्या, उद्धरून न जाई कदापी….२, मूल्यमापन कृतीचे तुमच्या, जेव्हा दुसरा करतो, सभोवतालच्या परिस्थितीशी, तुलना त्याची तो करतो …..३ तेच असते पाप वा पुण्य, आमच्या अंत:करणा […]
नव्हतो कधीही चित्रकार, परि छंद लागला, रंगाच्या त्या छटा पसरवितां, मौज वाटे मनाला ।।१।। रंग किमया दाखविण्या, नव्हता मार्गदर्शक कुणी, गुरुविना राहते ज्ञान अपूरे, याची खंत मनी ।।२।। नदीकाठच्या पर्वत शिखरी, विषण्ण चित्त गेलो, मन रमविण्या कुंचली घेवून, चित्र काढू लागलो ।।३।। निसर्गाचे अप्रतिम सौंदर्य, रंग छटा शिकवी, गुरू सापडला चित्र कलेतील, हाच […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions