Articles by डॉ. भगवान नागापूरकर

उत्साहाने करित होता, सारे कांहीं इतरांसाठी क्षीण होवूनी जाता शरीर, आधार तयाला झाली काठी…१, धनाचा तो प्रवाह वाहतां, गंगाजळीचे पाणी पाजले दुजाकरिता त्याग करूनी, समाधानी ते इतरा केले….२, धन संपत्तीचे झरे आटतां, प्रेमळपणाचे शब्द राहीले कालक्रमणाच्या ओघामधल्या, दुर्बलतेस कुणी न जाणले…३, अपेक्षा ती सदैव असते, मिळत रहावा सहयोग अवमूल्यन ते केले जाते, दुर्लक्ष करूनी दुर्बल अंग…४ […]

दु:खाचे तूं देवूनी चटके, सत्वपरिक्षा ही बघतोस प्रतिकूल ती स्थिती करूनी, झगडत आम्हां ठेवतोस… १ खेळामधली रंगत न्यारी, खेळ खेळणे चुके कुणा खेळातूनि अंग काढतां, जगण्याच्या मिटतील खुणा…२ खेळगडी तो असूनी तुम्हीं, मैदानासम विश्व भासते तन्मयतेनें खेळत असतां, खचितच यश तुम्हा येते…३ विना खेळण्या पर्याय नसे, एक चित्त ते करूनी खेळा बसू नका हतबल होवूनी, गमवाल […]

खिडकीमधूनी टिपत होतो बाह्य जगाचे द्दष्य आगळे लोभसवाणें चित्र बघण्या आतूर होऊन गेले डोळे नयन नव्हते बघत ते बघत होतो मीच खरा खिडकीसम नयनातूनी द्दष्य उमटते आंत जरा संगीताचे सूर निनादूनी लहरी त्यांच्या उठताती कर्णा मधल्या पडद्यायोगे आनंद मजला देवून जाती मालक असूनी मी देहाचा इंद्रिये सारी असती सेवक ती केवळ साधने असूनी आंतील ‘मीच’ असे […]