ठाऊक नव्हते कालपावतो नांव तुझे आणि गांवही क्षणांत जुळले अचानक परि नाते आपुले जीवनप्रवाही उकल करितो जेंव्हां ह्याची ओळख पटते माझ्या मनां तेच रुप अन तीच मूर्ती पूर्व जन्मीच्या खाणाखुणा असेल हे जर ऋणानुबंद आणेल एका छायेखालीं साथ देऊन अनुभऊ सुख दुःखे ही जीवनातली डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५०
आजही बऱ्याच अहिल्या पडल्या शिळा होऊनी कांहीं पडल्या वाटेवरी कांही गेल्या उद्धरुनी ।।१ कित्येक होती अत्याचार अबला स्त्रीयांवरी उध्वस्त करुनी जीवन शिळा त्यांची करी ।।२ काय करील ती अबला डाग पडता शिलावरी दगड होऊनी भावनेचा फेकला जातो रस्त्यावरी ।।३ भेट होता तिची अवचित् कुण्या एखाद्या रामाची शब्द मिळता सहाऱ्याचे अंकुरे फुटती आशांची ।।४ […]
उचंबळूनी येतील शब्द, हृदयामध्ये दडले जे । संदेश असता सर्वांसाठी, कुणी न म्हणतील ते माझे ।।१ जे जे काही स्फूरूनी येते, जेव्हा अवचित समयी । हृदयामधली हाक असे, ठरते आनंद दायी ।।२ ‘आनंद’ आहे कोणता हा, अन् येई कोठूनी । अंतर्यामी सर्वांच्या , सदैव राही बैसूनी ।।३ बाहेर पडूनी झेप घेई दूजा हृदयावरी । तेथेही जो […]
कशासवे तुलना करुं गे आई, तव प्रेमाची कां शब्द न सुचतां म्हणू तुजला, ‘ प्रेमची ‘ ।।१ वात्सल्याची देवता, करुणा दिसे नसानसातूनी हात फिरवीता ज्याचे वरती, ह्रदय येते उचंबळूनी ।।२ जेव्हां पडते संकट, आठवण करितो आपली आई विश्वासाचे दोन शब्द, उभारी त्यासी देई ।।३ नऊ मास असता उदरीं, शक्ति तेज आणि सत्व देई ते ह्याच ईश्वरी […]
कुणी म्हणावे श्रेष्ठ कुणाला । मानव हा आत्मस्तुती करतो ।। कुणा न येती भाषा बोली । हीच गोम हा जाणून घेतो ।। निसर्गाने उधळण केली । अनेक गुणांची ।। मानवाच्या हाती लागली । ‘कला’ कल्पकतेची ।। विचारांच्या झेपामधूनी । आकाश पातळ गाठले ।। प्रगतीच्या ह्या छलांगानी । श्रेष्ठत्व ठरवियले ।। दुर्बल केले इतर […]
आई होवून कळले मजला, कष्ट आईचे आज खरे स्वानुभवे जे जाणूनी घेई, तुलना त्याची कोण करे….१ नवूमास तू जपला उदरी, क्षणाक्षणाला देवूनी शक्ती बाह्य जगातून शोषून सारे, सत्व निवडूनी गर्भा देती….२ देहावरी अघांत पडता, झेलूनी घेई सारे कांहीं बाळ जीवाला बसे न धोका, हीच काळजी सदैव राही….३ संगोपन ते करिता करिता, हासत होती अर्धपोटी तू सूखी […]
कसा, काय, कोण खेळला बघत नाही कुणी खेळातील यश अपयशच्या राहतात फक्त आठवणी ||१|| मरून गेला नाटककार तो नावही गेले विसरूनी जिवंत आहे आजही नाटक रचिले होते, त्यांनी ||२|| जगास हवे कर्म तुमचे नको तुमचे जीवन पशूसही जीवन असते मरतो तो तसाच येवून ||३|| वाल्याने केले खून लोक विसरूनी जाती आजही वाचता रामायण कौतूक त्याचे करिती […]
बदलीत गेलो घरे मी माझी, आज पावतो कितीक तरी । पोटासाठीं नोकरी करतां, भटकत होतो आजवरी ।। बालपण हे असेंच गेले, फिरता फिरता गावोगावी । वडिलांची नोकरी होती, धंदा करणे माहीत नाही ।। पाऊलवाट तीच निवडली, मुलाने देखील जगण्यासाठी । तीन पिढ्या ह्या चालत राही, एका मागून एकापाठी ।। गेले नाहीं आयुष्य सारे, स्थिर राहूनी एके […]
राहू केतुनो सोडून द्या तुम्ही, मगरमिठीतून चंद्राला बघा बघा ह्या प्रथ्वीवरती, काय तो हा: हा: कार मजला प्रेमिजानांचा प्रेमबिंदू तो, सौंदर्याचा मुकुटमणी झाकळला सारा नभात हा, म्हणती त्यास गिळला कुणी आत्मा जाता सोडून देहा, उरे न कांही मागे चंद्र चांदणे नभात नसता, सौंदर्याची मिटतील अंगे सौंदर्यातची बघतो सारे, जगण्यासाठी सौंदर्य हवे विश्वचक्र हे फिरत रहाण्या चंद्राचे आस्तित्व सतत हवे नष्ट होतील जीवजीवाणू, आनंद त्यांचा जाईल विरुनी बलिदानाच्या पुण्याईने परि सुटेल चंद्र मगरमिठीतून डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५०
नव्हतो कधीही चित्रकार, परि छंद लागला रंगाच्या त्या छटा पसरवितां, मौज वाटे मनाला…१, रंग किमया बदण्या नव्हता, मार्गदर्शक कुणी गुरुविना राहते ज्ञान अपूरे, याची खंत मनी…२ नदिकाठच्या पर्वत शिखरी, विषण्ण चित्त गेलो मन रमविण्या कुंचली घेवून, चित्र काढू लागलो…३ निसर्गाचे अप्रतिम सौंदर्य, रंग छटा शिकवी गुरू सापडला चित्र कलेतील, हाच तो निवावी….४ डॉ भगवान नागापूरकर […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions