नवीन लेखन...
Avatar
About डॉ. भगवान नागापूरकर
डॉ. भगवान नागापूरकर हे निवृत्त सिव्हिल सर्जन आहेत. ते ठाणे येथे वास्तव्याला आहेत. त्यांचे अनेक लेखसंग्रह आणि काव्यसंग्रह प्रसिद्ध आहेत.

ही माझी शाळा

आहे ती लहान परि किर्ती महान छोटे येऊन शिकले   मोठे होऊन गेले आले घेऊन पाटी अ आ इ ई लिहीण्यासाठी लिहून वाचून ज्ञानी बनले देशांत नांव कमविले शहर चालते, देश चालतो महान बनले लोकांमुळे बीजांचे वृक्ष झाले त्या केवळ शाळेमुळे कुणी बनला डॉक्टर काळजी घेई आरोग्याची कुणी झाला इन्जिनियर देई बांधून सर्वा घर शिक्षक झाले कुणी […]

स्वप्न मजला आवडते

ये ! प्रियकरा स्वप्नात माझ्या,  स्वप्न मजला भावते कल्पनेचे राज्य जरी असे,  आनंददायी वाटते….II धृ II तव प्रतिमा ही मनी बसवली, आठवण सदैव येवू लागली जागेपणी जे मिळे न मजला,  स्वप्नी मी सारे तेच अनुभवते…….१ स्वप्न मजला भावते, पूर्णत्वाचे सुख आगळे, जीवन प्रवाही येती अडथळे हवे हवेसे मनी ठरवी ते,  केवळ स्वप्नची मिळवूनी देते….२ स्वप्न मजला भावते, कल्पना भाव तरंगे […]

निसर्गाचा चमत्कार

सोळा वर्षांचा ज्ञानोबा महाकवी झाला गीतेंवरी टिपणी लिहून मुकुटमनी ठरला गजाननाचा आशिर्वाद लाभला त्याला ज्ञानेश्वरीचा प्रवाह हातून वाहूं लागला अष्टावक्र दिसे विचित्र परि महागीता रचिलि अकरा वर्षाच्या मुलानें मान उंचावली विटी दांडू खेळत असतां काव्य करुं लागला शारदा होती जिव्हेवरती ज्ञान सांगू लागला निसर्गाची रीत न्यारी चमत्कार तो करितो भव्य दिव्यता दाखवूनी आस्तित्व त्याचे भासवितो डॉ. […]

सर्व जीवांना जगूं द्या

जाळी जळमटे वाढूं लागली, घरा भोवती  । किडे नि मुंग्या झुरळे,  यांची रेलचेल होती  ।। चिवचिव करीत चिमण्या,  येती तेथे  । काड्या-कचरा आणूनी,  घरटी बांधत होते  ।। झाडून  घेई हळूवारपणे, तो कचरा  । भिंती आणि माळ्यावरी ठेवी,  तसाच पसारा  ।। स्वातंत्र्याची मुभा होती,  झुडपांना तेथे  । स्वच्छंदानें अंगणी वाढती,  सर्व दिशांनी ते  ।। जगणे आणि जगू […]

क्रौंच पक्षाला मुजरा

कारूण्यामधूनी उगम पावला   आद्य काव्याचा झरा वदन करितो क्रौंच पक्षा तुज घे,  मानाचा मुजरा….१, गमविले नाही व्यर्थ प्राण ते,  व्याध बाणा पोटीं टिळा लावला काव्यश्वरीने,  मानाने तुझ्या ललाटी…२, हृदयस्पर्शी जी घटना घडली,  तडफड तव होता कंठ दाटूनी शब्द उमटले,  पद्य रूप घेता….३, उगम पावता काव्य गंगा ही,  वाहू लागली भूलोकी वाल्मिकी, व्यास, ज्ञानोबा, तुका,  अशांचे आली […]

 सहचारीणी

दिपूनी गेले नयन त्या क्षणी बघता तिची सोज्वळ मुर्ती । हाक निघाली अंतःकरणीं तुझ्याचसाठी निर्मीली कृती ।।   जरी बघीतल्या अनेक सुंदरी ठाव मनाचे हिने जींकले । सहचारीणी ही होईल तुझी अंतरमनी शब्द उमटले  ।।   अनामिक जे होते पूर्वी साद प्रेमाची ऐकू आली  । योग्य वेळ ती येता क्षणी ह्रदये त्यांची जुळुनी गेली  ।।   […]

मक्षिकेचे आत्मसमर्पण

उडत उडत एक मक्षिका,  देव घरांत ती शिरली, पुजा साहित्य आणि मूर्तिवरी स्वच्छंदानें नाचूं लागली…१,   धुंदीमध्ये बागडत होती,   मूर्तीच्या ती बसे शिरावरी धूप, गंध आणि सुमनावरूनी,  जाई मध्येच प्रभू चरणावरी…२,   पंख चिमुकले हलवीत ती,  मूर्तीपुढें गांवू लागली प्रसाद दिसतां पंचामृताचा,  प्रभू अर्पिण्यासी झेपावली…३, नैवेद्याच्या क्षीर सागरीं,  आत्मसमर्पण तिने केले प्रभू सेवेत तल्लीन होवूनी,  जन्माचे […]

अर्जून दुर्योधन कृष्णाकडे

दोघेही येती एकाच वेळीं श्रीकृष्णाच्या भेटीला अर्जून उभा चरणाजवळी दुर्योधन बसत उशाला…१ प्रथम दर्शनी नेत्र उघडता नजर गेली अर्जूनावरी प्रभूकडे तो आला होता आशिर्वाद त्याचे घेण्यापरी….२ दुर्योधन दिसे बघता पाठी अहंकाराने होता भरला मदत करण्या युद्धासाठी विनंती करि तो हरिला….३ युद्धामध्ये भाग न घेई सांगेन गोष्टी उपदेशाच्या परि सारे त्याचे सैन्य जाई लढण्या दुसऱ्या बाजूच्या…४ विश्वास […]

शक्य आहे का ते ?

आज हे आकाश मजला,  थोटके का भासते झेप घेण्या पंख फूटतां,  हाती येईल काय ते ? उंच हा गिरीराज देखूनी,  शिखर चढावे वाटते चार पावले टाकतां क्षणी,  चढणे सोपे काय ते ? अथांग सागर खोल जरी ती,  डूबकी घ्यावी वाटते जलतरण कला अवगत होता,  सूर मारणें जमेल कां ते? काव्य सरिता वाहात आहे,  ज्ञान गंगोत्री भासते केवळ कविता […]

सत्कारणी वेळ

करू नकोस विचार त्याचा,  करणे नाही जेंव्हां तुजला मोलाचे हे जीवन असता,  व्यर्थ दवडशी वेळ कशाला….१ दोन घडीचे जीवन सारे,  क्षणा क्षणाने जाईल निघूनी कुणासाठी हा काळ थांबला,  उत्तर याचे घे तू शोधूनी….२ लहरी उठतील विचारांच्या,  आघात होता जेंव्हां मनी विवेक बुद्धीने शांत करावी,  भाव तरंगे त्याच क्षणी….३ मर्यादेचे आयुष्य असता,  वाहू नकोस विचार प्रवाही भगवंताचे […]

1 52 53 54 55 56 214
error: या साईटवरील लेख कॉपी-पेस्ट करता येत नाहीत..