नवीन लेखन...
Avatar
About डॉ. भगवान नागापूरकर
डॉ. भगवान नागापूरकर हे निवृत्त सिव्हिल सर्जन आहेत. ते ठाणे येथे वास्तव्याला आहेत. त्यांचे अनेक लेखसंग्रह आणि काव्यसंग्रह प्रसिद्ध आहेत.

जीवन म्हणती याला

त्याची एकता करूण कहाणी,  डोळे भरून आले पाणी हृदय येता उंचबळूनी,  निराश झाले मन आघात होता त्याच्या जीवनी,  तो तर नव्हता माझा कुणी तरी का आले प्रेम दाटूनी,  उमजेना काही दु:ख दुजाचे समोर आले,  मनास ज्याने कंपीत केले दोन जीवांच्या हृदयामधले,  अदृष्य हे धागे मानव धर्म एक बिजाचा,  वाढत गेला गुंता त्याचा ओढत असता धागा टोकाचा, […]

माझा चड्डीयार – भाग १

आजकाल वयाच्या तीन वर्षापर्यंत लंगोटीचा काळ. अर्थात अधुनिक काळाप्रमाणे डायपर हा शब्द प्रचलीत झालेला. नंतर येतो चड्डी घालण्याचा काळ. त्याची जागा घेतो लेंगा. अर्थात पुढे पँट, इत्यादी हे सारे वर्णन केवळ गम्मत म्हणून. करण कपड्यावरुन वयाचा अंदाज हे कालबाह्य होत आहे. आतातर स्वातंत्र्य ह्या शब्दाची जशी व्याख्या बदलते,  तशी ती सांगणारे बदलतात. सांगणारे स्वतःलाच महान समजतात. त्यामुळे व्यक्त होणारे विचार खरे समजावे लागतात. […]

ईश्वरी इच्छेनेच

वळून बघतां गतकाळाला, चकीत झाले मन  । घटना घडल्या जीवनामध्यें,  राही त्यांची आठवण  ।। चालत असतां पाऊल वाट,  जीवन रेषे वरची  । स्वप्न रंगवी मनांत तेंव्हा,  भावी आयुष्याची  ।। परिस्थितीच्या भोवऱ्यामध्यें,  पुरता गुरफटलो  । फिरणाऱ्या त्या  वर्तुळातूनी,  बाहेर येवूं न शकलो  ।। कल्पिले होते नियतीनें,  तेच घडविले तिनें  । भंग पावले स्वप्नचि सारे,  तिच्याच लहरीनें  ।। […]

ज्ञान साठा

जमीन खोदतां पाणी लागते,  हीच किमया निसर्गाची, कमी अधिक त्या खोलवरती,  साठवण असे जलाशयाची…..१,   प्रत्येक जणाला ज्ञान देवूनी,  समानता तो दाखवितो, अज्ञानाचा थर सांचवूनी,  आम्ही आमचे ज्ञान विसरतो…..२,   एक किरण तो पूरे जहाला,  अंधकार तो नष्ट करण्या, ज्ञान किरण तो चमकूनी जातां,  फूलून येते ज्ञान वाहण्या…..३   डॉ. भगवान नागापूरकर 9004079850 bknagapurkar@gmail.com  

दुःख विसर बुद्धी

कसे मानू उपकार, देवा तुझे देऊन बुद्धि विसर, करी कल्याण माझे ।।१।। खेळ आहे जेथें, हार जीत आहे घर बांधणीते, पड झड पाहे ।।२।। असे जन्ममरण, ह्याच देहीं हेच असतां जीवन, सुख दुःखे पाही ।।३।। एक दुःख येतां, मन होई निराश काळ पुढे जाता, विसरे ते सावकाश ।।४।। एका दुःखाचा चटका, दग्ध करी मनां जमता दुःखे […]

संस्कारा प्रमाणे

समान बल ते असतां समोर, टक्कर त्याची होई सबळ दुर्बल ह्यांचा संघर्ष,  टळत नेहमी जाई….१, मर्दूमकीचा विचार ठेवूनी,  मैदानी उतरी त्याच स्थरावर सारे घडते,  मुरले जे शरिरी….२, ज्ञानी लढतो ज्ञानी जनाशी, वाद-विवाद करूनी हात घाईची सिमा परि,  तो टाळी विचारांनी…..३, मस्तावले शरिर असतां,  धक्का-बुक्की होते देहामधली जमली शक्ती,  बाह्य मार्ग शोधते….४, दिसून येतो ऊर्जा वापर,  देह […]

ऋतूचे चक्र आणि मन

कडाक्याची थंडी, दात कुडकडुती, हात-पाय गार, काटे अंगी येती नकोसा वाटतो,  मजला हिवाळा, वाट मी बघतो,  येण्या तो उन्हाळा सुकूनची जाते,  हिरवे ते रान शरिर राहते,  घाम निथळून लाही लाही होता,  त्रस्त होई जीव, शोधण्या ते ढग,  मन घेई धाव थांबवितो कामे,  वादळी तो वारा, पर्जन्याचा मारा,  पडताती गारा पाणी चहूकडे,  वाटते सुकावे, वर्षा ती जावूनी, […]

समत्व बुद्धी

एका टोंकावरती जातां,  शांत न राही झोका तेथें विलंब न करता क्षणाचा,  जायी दुजा टोका वरती, जीवनांतील झोके देखील,  असेच सदैव फिरताती बऱ्या वाईटातील अंतर,  नेहमी चालत असती समाधान ते मिळत नसे,  जेव्हां बघता तुम्हीं भोग त्यांत देखील निराशा येते,  मनीं ठरविता जेव्हां योग जवळपणाच्या नात्यामध्यें   दुरत्वाचे अंकूर फूटते दूर असता कुणी तरी,  जवळ करावे वाटते, […]

त्यांचे नाते

कोण लागतात माझे, नाते ते ठावूक नाहीं देऊनी जातात मात्र, बरेच मजला काहीं….१, विठ्ठल- रामाचा नाद,  गुंजन करितो येथें पवित्र वातावरण,  येण्यानी होवून जाते….२, देवण घेवण आत्म्याची,  आपसामध्यें चालती शब्द फुलांची गुंफण,  त्वरीत होऊन जाती….३, फूले देऊनी मजला,  हार गुफूंन घेतात दोघे मिळूनी तो हार,  प्रभूस अर्पूं सांगतात….४ अदृश्य असले नाते,  असावे दोघांमध्ये भाषा आत्म्याची जाणतां, […]

कोण हा कलाकार ?

न पोंहचे झेप विचारांची,   टिपण्या त्याचेच सौंदर्य अप्रतीम सृष्टीचा तो कर्ता,   शोधण्या तयासी मन जाय थवेच्या थवे उडत जातां,   पक्षी दिसती आकाशीं विहंगम ते दृष्य भासे,   आनंदूनी टाकती मनासी बघतां संथ नदीकडे,   लय लागूनी जात असे प्रचंड बघूनी धबधबा,   चकीत सारे होत असे ऐटदार तो मयुर पक्षीं,   आकर्षक ते नृत्य दाखवी सप्तरंगाचे इंद्रधनुष्य,   काळजाचा ठाव घेई […]

1 79 80 81 82 83 214
error: या साईटवरील लेख कॉपी-पेस्ट करता येत नाहीत..