Articles by द्वारकानाथ शंकर (जयंत) वैद्य

इतिहासाच्या पानामध्ये दडल्या गूढ कथा त्यातुन काही उचलून आणि मानवतेच्या व्यथा अवगत तुजला असतील आता यातील काही गोष्टी फिरत फिरत ही अवनी आहे बदलत आहे सृष्टी ।।१।। उचलून घे तू मित्रा आता यातील काही दाणे बदलत आहे धरती सारखी हेच आमुचे गाणे नको पाहु तू मागे वळुनी पुन्हा – पुन्हा जेणे जुन्या स्मृतीच्या पायावरती हे तर […]

अर्थेचा लाविती अनर्थ ही अनर्थात अर्थ शोधिती माकड वानर मानवजात ही असामान्यता मानिती डरकाळी फोडिता तयाला शेर इ काश्मिर म्हणती आणि तमाने लाभ मारिता गर्दभ पदी स्थापिती कशी ही उलटी जनता रिती ।।१।। नरेचि केला नारयण जगी दांभिक जन फसती नारायण न वसे जगी या नाते आकाशी परंतु जेव्हा येता लग्ना स्वसुता सौदामिनी जातो कोठे विश्वभाव […]

पिंपात मेले ओले उंदीर त्यांचे जहर कडू पिऊन होतील आत्मे ज्यांचे स्तब्ध शांत मडू ।।१।। अशाच भाही लहरी येती लहरी घुमून जाती अशाच काही काव्यकल्पना जीवा घेरुन जाती ।।२।। परंतु राही अमर जगामधी गाथा तुकारामाची आणि स्मरती अभंगवाणी नाम्या ऐक्याची ।।३।। अजुन ऐकवी कुणी वैराणी वाणी मिरेची ज्ञानदेव तो अमृत पाजी बोधसत्व यासी ।।४।। — द्वारकानाथ […]

तीळगूळ घ्या मधूर बोला विनवीत येई संक्रांत परंतु जाई पुन्हा वर्ष ते नियमित ओरड आक्रांत। संक्रांतीच्या आक्रांतीतही काळोखाचा अवशेष पुन्हा पुन्हा संक्रांती देती सौहार्दाचे संदेश ।। — द्वारकानाथ शंकर (जयंत) वैद्य