Articles by निलेश बामणे

माझं हृदय म्हणालं मला आज मकरसंक्रात आज तरी गोड गोड बोल तिच्याशी… मी म्हणालो, नाही ! इच्छा तिची माझ्याशी बोलण्याची म्हणून तर दूर गेली संपर्कातून… आता आठवतही नाही तिचा चेहरा आणि स्वप्नातही येत नाही… मीच प्रेमवेडा होतो तिच्या नजरेत… आता मला ते वेड झेपत नाही… माझे शब्दही कडू झालेत… तिच्या आठवणींसारखे… आज पुसून तिच्या साऱ्या आठवणी… […]

तू मला कधी भेटणार… निर्विकार तुझ्या चेहऱ्यावर विकार कधी दिसणार… सुंदर पण कोमेजलेल्या तुझ्या चेहर्‍यावर हस्य कधी फुलणार …. कठोर आवाजात तुझ्या गोडवा कधी येणार… गुलाबी गालावर तुझ्या पुन्हा खळी कधी हसणार… पुर्वीचे ते चैतन्य तुझ्या वागण्यात कधी जागणार… माझ्या आठवणीतील ती तू मला कधी भेटणार… © कवी – निलेश बामणे  

ती – माझी छत्री हल्ली असे होत नाही… मी घराबाहेर पडल्यावर ती माझ्या सोबत नाही… तिला माझ्या सोबत पाहून तो आलाच नाही… तिला पाहताच तो कोठे दडून बसला मला माहीत नाही… तो आल्याखेरीज तिच्या माझ्यासोबत असण्याला काही अर्थच नाही… तो आल्याखेरीज ती ही कधी मोकळी होत नाही… तो आल्यावर ती मोकळी झाल्याखेरीज राहात नाही… आणि माझ्या […]

ती आत्महत्त्या  करताच समाज तिच्याच चारित्र्यावर प्रश्न चिन्ह लावून मोकळा होत असतो… पण तिने आत्महत्त्या करण्यापूर्वी किती रात्री जागून काढल्या असतील, किती उश्या तिच्या अश्रुंनी ओल्या झाल्या असतील, कित्येकदा मनातल्या मनात ती मेलीही असेल याचा विचार कोणी कधीच करीत नाही… प्रत्येकाला तिच्या मृत्यूचे कारण जाणण्यात रस असतो… ती गेल्याचे दु:ख फारच थोड्यांना असतं … बाकीच्यांना तो […]