Articles by हिमगौरी कर्वे

मम चित्ती तुझे रूप गोपाळा, यशोदानंदन जगत्पालका, जगदाधिशा प्रतिपाळा, आठवती किती नावे कृष्णा,— देवकीनंदना वसुदेवसुता, राधेच्या कृष्णा, रुक्मिणी- भ्रतारा, तुझं आठवते मी घननिळा, द्वारकाधीशा, विष्णू अवतारा मनमोहना तू बाळकृष्णा,–!!! गोपिकांमधील तू श्रीरंगा, श्रीहरी तू जगदोद्धारा, नटवर तू अनादि अनंता, उभा राहशी प्रसंगी सारथ्या,–!!! कधी भासशी नुसती कल्पना, पण विहरशी आत्मी मनोहरा, सत्यभामा तुझीच कांता, लुब्ध तिच्यावर […]

असा कसा, जसा तसा, जीवनाचा हा प्रवास, किती कष्ट दुःखे, यातना, कधी आनंदाचा मधुमास,– कधी कटू कधी गोड, कधी तिखट, कधी आंबट, चवी जितक्या येती वाट्या, तितुके पडती विविध सायास,– कधी गंमत, कधी मजा, कधी जोरा, कधी सजा, कधी रंक होतो राजा,– कधी राजाचाच बने दास,–!!! केव्हा वाटे जीवनगाणे, सुरेल स्वर्गीय ते तराणे, कधी अंतर्दुःख पुराणे, […]

धरणीचा दूत म्हणुनी, उंच आभाळी जाशी, सतत पंख फैलावुनी, प्रवास सारा करशी–!!! दूरवरी खूप उडशी, घेऊन निरोप खालचा, वर अगदी जाऊन पोचशी, जिथे ना पोचे ऐहिक दृष्टी,–; आयुष्ये ज्यांची संपली, त्यांची खुशाली आणशी,-!!! त्यांच्याविना सारी पृथा, वंचित पोरकी,बापुडवाणी, नाती-गोती इथली सारी, मात्र एकदम केविलवाणी,–!!! भन्नाट रान वाऱ्यासारखा, काळ जाई पुढे पुढे, घेऊन जाई संगतीला, आपुले सख्खे […]

मध्ये एक मैत्रीण बऱ्याच वर्षांनी भेटल्यामुळे तिची सुखदुःखे जाणून घेतली. तिचा नवरा बराच आजारी होता. ती मानसिक दृष्टीने खचली होती. परंतु त्यावेळची तिची मानसिक अवस्था पाहून,– आज आठवून मी खालील कविता केली आहे,— मी आहे बघ जवळी, रात्र घनतम काळी, किती सोसशी वेदना, प्रीतीची फुंकर निराळी,–!!! असह्य होता तुझा, जीव किती कळकळे, काळजात थेट उठे, कळ […]

कोसळत्या मनाला सावरत, तो शांत धीरोदात्त वाटला, ओघळणारे अश्रू पुसताना, आवाज आला” मी आहे ना”-? उद्ध्वस्त चित्त, कापते अंतर, हलून गेलेले काळीज नि, गलबललेले अंत:करण, धीर देत माझ्या उदास मना, आवाज आला,” मी आहे ना”-? चटके घेतलेला धपापता उर, वास्तव स्वीकारत रडवेला सूर, दाबत मी, साऱ्याच यातना,– आवाज आला,” मी आहे ना”-? वेदनांचा खेळ सारा, उभ्या […]

सखी मज सांग, तो राजकुमार कोण, उंच सरळ धिप्पाड, बघ हाती धनुष्यबाण,–!!! सखी मज सांग, जमला समूह आगळा, हा त्यातला, पण वेगळा, रूप देखणे नीलवर्णा, आला मजसी विवाह करण्या,–!! राजकुमार सगळे जमले, सगळ्यात उठून दिसे हा, मज तो शांत वादळ भासे, नुसते बघून पुरुषोत्तमा,–!!! वाटे मज तो निर्भय निडर, जणू शिव शंभूचा अवतार,– उठला तो अगदी […]

तू किती पारदर्शी, दाखवशी आरपार, तुझ्यापासून कोण लपवी, आपुले रे निखळ अंतर, –!!! माणसा, तू कसा असशी बघ एकदा निरखून, काय चालले तुझ्या चित्ती, भावनांचेच चढ-उतार, –!!! वरून पाहता प्रतिमा देखणी, लक्षपूर्वक पहा वरील रूप, आत खळाळत्या खोल समुद्री, मनाची डचमळे कशी लाव, रूप, रंग, गंध ,स्पर्शी, कुठलेही नसे संवेदन, संवाद साधावा आरशाशी, राहून स्थिर अगदी […]

कुठून आले हे निळे पाखरू, पाहून त्याला वाटे उल्हास, निसर्गाचा महिमा, जादू , ही तर रंगांची आरास,–!!! झुलत्या फांदीवर बसतां, पुढेमागे ते बघा झुले, देखणे वाटे, नजर फिरता, रंग पांच त्यात मुरलेले,–!!! इवलेसे, मुठीत मावेल, जीव तरी केवढासा, लकलक डोळे, छोटे शेपूट तपकिरी रंग त्याचा,–!!! चटकन हेरे सावज, नजर भिरभिरत बघे, खुट्टट आवाज होता , बनते […]

सरोवरी पाहिले मी, तुला अल्लद उतरताना, राजहंसी होऊन डुंबताना, देखणी जशी मासोळी, पाण्यात विहरताना, सुळकन् मारे उड्या, वरखाली हालताना, चपळ तुझ्या हालचाली , पाण्याचा वाटे हेवा, ठिकठिकाणी स्पर्श त्याला, रुबाब त्याचा पहावा, तुझी कमनीय तनू , जशी असावी हरणी, आनंदाने जणू हिंडते, इकडून तिकडे वनी, टपोरे मोठे डोळे,— पाणीदार काळे काळे, अगदी सरल नासिका, केशसंभार मोठे, […]

असे जगावे, तसे जगावे, मला वाटते मुक्त जगावे, कधीही कुठले बंधन नसावे, ताणतणाव चिंता समस्या, अगदी त्यांना कोळून प्यावे,–!!! जीव टाकत स्वच्छंदाने, मुक्त विहरत मस्त रहावे, फुलपाखरू होऊन सगळे, जीवनाचे मर्म लुटावे,–!!! कधी कस्तुरी व्हावे वाटे, सुगंध फैलावण्या सारे, वाऱ्याने त्याचेच गान गावे, घेऊन जग तृप्त व्हावे,–!!! कधी वाटते डोंगरदरीत, हरणउड्या मारत हिंडावे, स्वैर आपुले आभाळचआपण, […]