Articles by हिमगौरी कर्वे

मित्रराज उगवताना, सृष्टीवर घडे करामत, आभाळ उतरे जळात, त्याचे रूप दिसे पाण्यात, आरस्पानी निळे सौंदर्य, नजरा खिळवून ठेवी, हलते डोलते आभाळ, पाण्यात प्रतिबिंबित होई, वृक्षांचे समूह किती, धरतीवर कोण पेरती, निळाईत उठून दिसती, पहा,हिरवाईने नटती ,–!! तमाची शामत नसे, हळूहळू तो नाहीसा होई, प्रकाशाचे किरण घेऊनी, दिनकराचा प्रवेश होई,-! अंधारी बुडालेली सृष्टी, रंग तिचा बदलून जाई, […]

शब्द माझा मोगरा, अन शब्द माझा पिसारा, शब्द माझा बोलका, नि तोच माझा किनारा, तोलतो मापतो,वाटतो, शब्दही सतत ‘झुंज’ देतो, राखतो पूर्ण ताकदही, सत्ताही पालटून देतो,—!!! खेळतो खेळी कल्पनांची, काव्यतुरेही तो खोवतो , राखतो बहुत अंतरे,— नाना जिवांना सांभाळतो,–!!! प्रकटे पण शब्दांतूनही,— कितीक आकसनेमका, तोच कधी जिंकून घेईल, अनेक हृदय संपदा, –!!! वाट दाखवी कधी, वचन […]

लोंबकळलेल्या खाली शेपट्या, पिल्लू मौज करे कशी,–? शोधक बुद्धी, चौकस नजर, अफलातून फळते अशी,–!!! युक्ती,शक्ती, बुद्धी, जिवाला आहे देणगी,—- सदुपयोगाने करा किमया, जगण्यात गंमत मोठी,–!!! दिसे पिल्लू छोटेसे,— तरी मस्त आहे कल्पनाशक्ती, आरामात कसे झोके घेई, दुनियाच भासे त्यास छोटी,—!! डोळे मिचकावत पिल्लू बघते, आजूबाजूच्या साऱ्या सृष्टीकडे, भरभरून लुटेन आनंद मी, सोडवेन अनवट निसर्ग कोडे,-! ©️ […]

चालला घेऊन तो, श्रीरामाला वनवासाला, नौकानयन करत करत, पाण्यातील प्रवासाला, नौका चालवे नावाडी, नदी तरुन जाण्या, श्रीरामासंगे जानकी, लक्ष्मण रक्षण करण्या, त्रिकूट’ चालले जलप्रवासा, जसे ओलांडती भवंसागरा,–!!! नावाडीच श्रीराम ते, संसार सागरातून तारण्या,–!! प्रवासीच इथे खरा नावाडी, अन् नावाडी असे प्रवासी, संसार सागर उफाळतां, नावाड्याचे कसब पणाशी,–!! हिमगौरी कर्वे.©

छुन्नुक छुन्नुक, पैंजण वाजती, थिरक थिरक, पावले नाचती, प्रेक्षक आपुले, भान विसरती, नृत्याच्या तालावरी,—- रेषेला मिळे, रेषा आणखी, कसब आपुले, चित्रकार दाखवी, प्रतिमा काढे, कशी हुबेहूब, बोटांची जादुगिरी,—- कंठातून मंजुळ, सुस्वर निघती, मधुर गायने, मंत्रमुग्ध होती, तालबद्ध गाणे, गायिका गाई,—- सहजसुंदर अभिनयाची, श्रेष्ठ अदाकारी, पाहून सर्वांचे, डोळे पाणावती, नाट्यकला आगळी,—- अन्न सुग्रास, सुगरण पकवी, चोचले जिभेचे, […]

रात्र सामोरी येतां, मन कसे कोमेजते, मावळतां दिन सारा, काळोख घेऊनी येते, दिवसाचे तास संपती, असे बघतां-बघतां, स्मृतींच्या इंगळ्या डसती, *संधिप्रकाश* ओसरतां, काळजाचे धागे तुटतां, जिवां हुरहूर लागे,— फक्त “काहूर” तेवढे, मनांत होते जागे,–!! अंधाराची सोबत न्यारी, कुणां अश्रू ना दिसे, आपुल्याच,–रात्री वाटती,– कसे ऋण” फेडायाचे,? सुख–दु:खांचे,हिशोब सारे, नकळत आपुले मन मांडते, सरशी’ कुणाची होते हे, […]

बघता तुला प्रिया रे ,– जिवा बेचैनी येते, कासाविशी होता हृदयी, आत *मोरपीस* हलते,–!!! विलक्षण *ओढ* तुझी, काळजाला किती छळते, मूर्त माझ्या अंतरीची, *अढळ अढळ* होतं जाते,–!!! स्पर्श होता तुझा सख्या, माझी न मी असते, बाहूंत तुझ्या विसावण्या, किती काळ मी तरसते,–!!! तुझ्यातच सारे *विश्व* माझे, जगही तोकडे भासे, तुझ्याचसाठी राजसा, मन्मनीचा *चकोर* तरसे,–!!! उषा आणि […]

तू असा, तू तसा, तू कायसा, कायसा, अनंत रुपे भगवंता, घेतोस कशी रात्रंदिवसा,–!!! कधी वाऱ्याचा स्त्रोत तू, कधी, खळखळणारे पाणी, कधी खोल खोल दरी तू, कधी कोकिळकंठी मंजूळगाणी,-!! शोधावे कुठे तुला, तळ्याकाठी, झऱ्याजवळ का धबधब्यात, सोनेरी उन्हात राहशी, का डोंगरातील कपारीत,–!!! बाळाच्या हास्यात दडशी, का अंधारल्या गुहेत, प्राण्यांच्या दिमाखी बघावे, का पक्ष्यांतील सौंदर्यात,–!! जगातील आश्चर्यात पहावे, […]

पारिजातकाची फुले आम्ही, विसावलो या डहाळीवर, फुलण्या सगळ्या अंगोपांगी, कळीकळीने केला कहर, –!!! जगणे असावे लोभसवाणे, सुंदर आणि कसे निशांत, पाहून आमचा असा बहर, माणूस होऊन जातो कृतार्थ, रंग पांढरा आमुचा शांतीचा, त्याखाली देठ रक्तरंगी, पाकळ्या फुलल्या चहूबाजूच्या, सौंदर्य ओसंडे विविध ढंगी,–!!! असे किती असावे जगणे, फार नाही, आम्ही अल्पायुषी, तरीही आम्ही फुलत राहतो, मानत त्यात […]

माझ्या भोवताली, माणसांचे रान, चहूबाजूंना असूनही, वाटा सुनसान,–!!! टोचे सले असे एकटेपण,–!! माझ्या भोवताली, नातीगोती किती, प्रश्न एकच पडे, विचारती किती,– टोचे सले असे एकटेपण,–!! माझ्या भोवताली, मित्रपरिवार किती, असंख्य हात निव्वळ, फक्त वर ते उठती, टोचे सले असे एकटेपण–!! माझ्या भोवताली, पिके खूप मतांची, उपयोगाला येती, त्यातील का कधी,–!! टोचे सले असे एकटेपण–!! माझ्या भोवताली, […]