Articles by हिमगौरी कर्वे

दु:खे आणि वेदना, जीवना,तुझे दुसरे नाव, माणूस हरून जातो, जेव्हा घेतसे तुझा ठांव, आपुले परके होती, परके म्हणती आपुले, या सगळ्यात सारखे, भरडत जातो चांगले,–!!! जीव किती जखमी होतो, प्रेमाचा नसता लवलेश, मानसिक यातना भोगतो, अगणित असती क्लेश,–!!! दात आहेत, चणे नसती, चणे असती, दात नाहीत, अशांत कोण घांस घेई, कोण फडशा जातो पाडीत,–!!! विचारताना साधे […]

रात्र बहरली चंद्रप्रकाशे, पाण्यावर तरंगती रजतकण, फांदी फांदी झुकुनी त्यावरी, धरते सावली रक्षण्या कणकण,-! अंधार प्रकाशी खेळे कसा, चंद्रमा ढगां–ढगांत विराजे, पानापानातून रजत नक्षी, सृष्टीवर रुपेरी‌ प्रकाश पसरे, कधी लपे सुधांशू हा, या मेघातून त्या मेघात, वातावरण जिवा वेड लावे, जादूच फैलावे प्रेमीयुगलांत,-! दूरवरीचे डोंगर बघती, संथ शांत पाणी कसे, कधी काळे कधी पांढरे, कधी म्हणावे […]

चाळीशीच्या उंबऱ्यावर, पुन्हा नवथर होऊ थोडे, जग सारे विसरुन आपण, एकरुपतेची पाहू स्वप्ने, तुझ्यात मी अन् माझ्यात तूही, विरघळून जाऊ रे असे, दुग्धशर्करा होऊनी जीवन, पुन्हा एकदा जगू तसे, तू माझी छाया आणि मी तुझी अशी सावली, छायेने सावली व्यापते, सावलीच छायेच्या हृदयी,–!!! हिमगौरी कर्वे

निळ्याशार समुद्री, चालली कुठे नाव, पुढे पुढे जाई अगदी, घेत जीवनाचा ठांव, -!!! जीवन आहे पसरलेले, असीम आणखी अथांग, निसर्गाची ,जादू सगळी, फेडावे कसे त्याचे पांग,-!!!! नाव चालली संथ अगदी, खाली पारदर्शी पाणी, सूर्यराजे उगवलेले वरती, निळ्या निळ्या नभांगणी, सोनेरी किरण त्यांचे, अंबरात मुक्त विहरती, पाण्याची सफर करायला, चटाचटा उतरून येती, सोनेरी रंगाची नक्षी, पाण्यावर रेखाटत, […]

ऊन पडले कोवळे, धरणीवर तरंगत आले, प्रकाशाचे खेळ सारे, किरण हवे तसे रमले,–!!! आकाशाचा गोल घुमट, कसा तापून गेला, किमया कशी तेजाची, धरतीवर जमली पसरट,–!!! दुपारचे ऊन,मध्यान्हाचे, उष्ण उष्ण निखार, मित्रराज” तळपता उभा, रोपट्यांना फुटले धुमार,–!!! वाढत गेला किरणांचा गरिमा, झाडे सारी शोषती प्रकाश, जीवन कसे तरारले, हा निसर्गाचाच महिमा,–!!! वाढे दुपारचे ऊन, हळूहळू कलंडू लागे, […]

विचार आतला, काळोख दाटला, घर उजळता, दिसे आत्मा,–!! चिंता, दु:खे, बोचरी सुखे , हृदयाला भिडती, विलक्षण खंता,–!!! मी– तू पणा गळतो, अंतरात्मा छळतो, मोक्ष मागतो, प्राणांतील परमात्मा,–!!! जीव सुटेना, कर्मात, भोगात, अडकून राहिला, दार उघडेना, मुक्काम बदलेना,–!!! नसते हातात, व्यथा हृदयात, जिवा छळतात, काळज्या बऱ्याचशा,–!!! स्वर्ग नरक, कल्पना नुसत्या, माणसांच्या वस्त्या, नकोशा, नकोशा,–!!!! हिमगौरी कर्वे

निळ्या जळी, काष्ठी, पाषाणी, मज मेघ:श्याम दिसे, ऐहिक जीवनी वावरताना, रंग निळसर भासत असे,–!! निळा काळा शाम तो, वाजवी मधुर बासरी, जिथे असेन तिथे मी, हरवून बसते परोपरी,–!!! राधिका मी त्याची, तो माझा कृष्णसखा, जिथे जाईन तिथे तो, बनत असे पाठीराखा,–!!! नावेत बसुनी चालले , या तीरावरून त्या तीरी, यमुनाही डचमळे सारखी, माझ्यासारखी उलघाल उरी,–!! मधुसूदनाचे […]

झालो आम्ही *धन्य, मातृभूमीच्या कुशीत विसावलो, वीर मरणाचे स्वप्न पाहिले, अन् भाग्यवंतही ठरलो, देशासाठी लढणे एकच ध्यास, बालपणापासून आमची आंस, येतील कितीही संकटे,अडथळे प्यारी आम्हा भारतमाता, तिच्यापुढे खूप आव्हाने” ठाऊक हरेक वार्ता, तिलाजिवापाडजपणे सैनिकाचे असते ध्येय, कोणी काही म्हणो, ना कदर ना काळजी , नको फक्त श्रेय, जीवन तिलाच अर्पण, दुसरे नको काही, पुढील जन्मी होऊ […]

एकदा कवेत घे, संपवून सारा अबोला, जीव तुझ्यासाठी राजा, बघ, कसानुसा झाला,–!!! स्पर्श तुझा होता सखयां, सर्व दु:खे नमून जातील, अडचणींचे डोंगर सारे, क्षणार्धात ते वितळतील, बाहूंत तुझ्या वेड्या जिवां, कधी मिळेल रे आसरां,–!!!! ओढ वाटे सारखीच, छळते मज रात्रंदिवसा, तू येतां, जवळी परंतू, मिठीत घेते आभाळां,–!!! प्रितीच्या रंगी रंगता, तुझ्याच रंगात रंगते, होऊन वेडिपिशी कशी, […]

कधी असेही घडावे, सुखाला परिमाण नसावे, भरभरून ओंजळीत त्यांस, घेऊन छान मिरवावे,–!!! कधी असेही घडावे, आपुले सगळे आपुलेच राहावे, परकेपणा सोडून देत, जिवां-शिवांचे नाते जपावे,–!!! ‌कधी असेही घडावे, सुंदरतेला सुगंध यावे, त्यांना एकदा कडेखांदी, दिमाखात घेऊन हिंडावे,–!!! कधी असेही घडावे, अपेक्षांचे ओझे नसावे, मुक्त स्वैर आनंदाने, खुशीचे विशाल पंख ल्यावे,–!!! कधी असेही घडावे, ताण-तणावांना निरोप द्यावे, […]