वृद्धाश्रमात ठाण्याच्या – माझी आत्या असते, मधूनमधून जातो – मी तिला भेटायला. गेल्यावर मात्र जे – भकास चित्र दिसते, पाहिल्यावर नको वाटतं – पुन्हा तिथे जायला. सणवार वाढदिवसाचे गोडधोड – सारे काही मिळते, डोळे मात्र आतुरले असतात – मुलांना पाहायला. ती दिसणार नाहीत सदा – हे जेव्हा उमजते , शिकतात मग सारी स्वतःशी – खोटं खोटं […]
हल्ली एक सगळीकडे – नवीनच फॅड झालंय, भावनांना समाजाच्या – खूप महत्त्व आलंय. कशामुळे दुखावतील त्या – नाही सांगता यायचं , शक्यतो आपण आपलं – सांभाळून बोलायचं. जाती पक्ष नेते – So called आदराची स्थानं, कुणाहिसाठी कडवी होतात – यांची बेताल मनं. दुखावली की चालून येते – झुंड अविचारी अंगावर, सपशेल शरणागतीशिवाय पर्याय – काहीच नसतो […]
त्या पाच बाय दहाच्या खोलीत – एक लोखंडी कॉट रहाते, अगदी त्याच खुराड्यात – एक कपाट रहाते, त्यामध्येच अंग चोरुन – चिंचोळी मोरीही रहाते, मोरीशेजारीच वस्तीला – जुनाट टेबल रहाते. राहिल्या जागी मोजक्या – भांडी ट्रंका रहातात. या जुनेऱ्यामध्ये चकचकीत – टीव्ही पण वसतो. फिरणारा पंखा गरमी – खोलीभर फिरवतो. डगडगणाऱ्या खुर्चीवर – श्वास छातीतच कोंडतो. […]
आता तिसऱ्या प्रकारातल्या दोस्त्यांमध्ये मोडणाऱ्या दोस्तांना दोस्त म्हणणं तितकसं सयुक्तिक नसतं. कारण यामधल्या प्रत्येकाचं मनाने एकमेकांशी काहीही देणं घेणं नसतं. दारू, व्यसनं, या एकाच अजेंड्याखाली सगळे एकत्र आलेले असतात. […]
लग्न झालं अन् – ती सासरी निघाली, त्याची मात्र खूप – घालमेल होऊ लागली. काय होतंय नेमकं – त्याला काही कळेना, अस्वस्थपणा जीवाचा – कमी कुठे होईना. खूप वर्षांपूर्वीची ती – आठवण जागी झाली, तशीच एक बारीक कळ – आता हृदयातून गेली. आतली तडफड चेहेऱ्यावर – उमटत नव्हती काही, दुराव्याचे कढ मात्र – फुटत होते तरीही. […]
आपल्याला पहिला मुलगाच हवा, मुलगा म्हणजे कुळाचा उध्दारकर्ता , मुलगी काय परक्याचं धन असले विचार तर आम्हा दोघांच्याही मनाला कधी शिवले नाहीत. मुलीच्या जन्मानंतर आठ वर्षांनी आमच्या घरात एका गोड लेकाचा जन्म झाला, ही गोष्ट वेगळी. […]
असेच एका सायंकाळी, सहजी पाहिले आकाशी, निरभ्र निळाईमध्ये न्हाऊनी, बोलू म्हटले देवाशी. उलगडलो उघड्या जमिनीवरती, अनं हाताची केली उशी, निरभ्र निळाईमध्ये न्हाऊनी, बोलू म्हटले देवाशी. आंथरलेला होता वरती, मैलोगणती गालीचा , चमचमणारी नक्षी त्यावरी, वापर केला ताऱ्यांचा. रेलायाला बैठकीवरी, मऊशार ढगांची केली उशी, निरभ्र निळाईमध्ये न्हाऊनी, बोलू म्हटले देवाशी. एकेरीवर आलो अनं मी, साद घातली देवाला […]
शब्दकळेच्या प्रवासाला निघायचं ठरतं. दिवस ठरलेला असतो. हळूहळु सगळे जमायला लागतात. तहानलाडू भूकलाडू सोबत घेऊन लहानांपासून थोरांपर्यंत अगदी सगळ्या वयोगटातील शब्दकळेच्या प्रवासाला निघालेले प्रवासी एकत्रित होतात. […]
गारेगार सावलीचा, भला थोरला आधारवड. पारंब्या झुलवत – अलवार कुरवाळणारा. मनसोक्त खेळलोय, अंगाखांद्यावर त्याच्या. गाढ झोपून गेलोय – मांडीवर पाराच्या. उन्हाळा पावसाळा थंडी – सकाळ सायंकाळ, मग्न व्रतस्थासारखा – वावर तिन्हीत्रिकाळ. मोठा झालोय खेळता खेळता, त्याच्याच सावलीत, तो सतत उभाय आम्हाला – आवर्षणापासून वाचवित. आधारवड आता थकलाय, पानापानांतून सुकलाय. मूळ कुडीतुनच पूर्ण – वृद्धत्वाकडे झुकलाय. निखळलेल्या […]
मूळ देवगड हापूस आंबा, हे प्रकरण काय आहे, हे ज्याने तो एकदा खाल्लाय त्यालाच कळू शकतं. पुलंनी उगाच नाही त्याला “सगळ्यांचो बापुस” असं म्हटलंय. एकदा का देवगड हापूस मुखात गेला, की इतर सगळे आंबे त्याच्यापुढे अगदी फिके वाटू लागतात. त्याचं रूप, त्याची कांती अगदी वेगळी असते. सुरकुतलेला , थकलेला, मरगळलेला देवगड हापूस असूच शकत नाही. तुकतुकीत […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions