Articles by संदीप सामंत

माझा एक मामेमामा (आईच्या मामेभावाला तेच म्हणतात ना ?) मला मध्यंतरी सांगत होता की ‘उदय मधुकर प्रधान’ हे त्याचेच पूर्ण नाव धारण करणारे अजून दोन सद्गृहस्थ त्याच्या ओळखीचे आहेत. आणि मला वाटतं नुसतं ‘उदय प्रधान’ हे नाव मिरवणारे अजून किती पापभिरु कायस्थ या पृथ्वीतलावर असतील ते केवळ ताम्हणी घाटातील देवी विंजाईच जाणे. […]

शायर लतीफ़ म्हणतो, हम सादामिज़ाजों के लिए ये भी बहोत है क्या होता है जीने का हुनर सोचना होगा । “व्यक्ती आणि वल्ली” मधे दोन वस्तादांच्या ( टिल्यावस्ताद आणि ज्योतिमामा ), ज्याला हिंदीमध्ये ‘जीने का बहाना’ म्हणतात,त्याला अनुलक्षून लिहिताना भावूक भाषेत “पुल” म्हणतात… “तिथे एकाच क्षणाने आपला अजिंक्यपट कोरुन त्या काळजाचा जणू एक दगडी विजयस्तंभ करुन […]

पोटाला तडस लागेस्तो मटण खाऊन अंगावर आलेली एक कुंद पावसाळी रविवार दुपार. पेंगुळलेले डोळे आणि ‘हिंदी राष्ट्रभाषा समिती’ तर्फे घेण्यात येण्याऱ्या हिंदी परीक्षांच्या ( बालबोधिनी,पहिली, दुसरी, तिसरी, प्रबोध इत्यादी ) खास वर्गाचा बालमोहनच्या दुसऱ्या मजल्यावर चाललेला तास. […]

शायर हसन नईम म्हणतो , एक शायर था कि जागा रात भर सारे अहमक़ सो गये आराम से। मी गेल्यावर्षी वर्ल्डकपचा “भारत-पाकिस्तान” सामना पहायला मँचेस्टरला गेलो असतानाची गोष्ट. सामन्याच्या दिवशी पहाटे ३.३० वाजता ( अर्थात इंग्लंडच्या ) माझा मोबाईल खणाणला. “सामंतसाहेब , गुडमॉर्निंग”… …….वर्गावर आल्यावर आपल्या विद्यार्थ्यांना संबोधित करावे अशा प्रसन्न आवाजात प्रोफेसर अभिषेक निकम बोलत […]

अभिषेकची आणि माझी फारफारतर गेल्या दोन अडीच वर्षांतीलच ओळख असेल. तसं म्हंटले तर हा कालखंड काही फार मोठा मानता येणार नाही. अगदी नेमकं सांगायचे तर २०१८ सालच्या ठाणे हिरानंदानी मॅरेथॉनच्या आसपास आमची जुजबी ओळख झाली असावी. मी नुकतीच गोल्ड जिम जॉईन केली होती. एक शशी दळवी सोडला तर बाकी कोणालाच मी फारसा ओळखत नव्हतो. एकदा […]

आदल्या दिवशी झालेल्या सामन्यांचे फक्त निकाल व स्कोअर्स दुसऱ्या दिवशीच्या वर्तमानपत्रात छापून आणणारा “स्कोअरर” व ” जाणता क्रीडापत्रकार” यांमधील फरक विविकंनी ठळक अक्षरात दृग्गोचर केला. राजकीय माकडचेष्टांनी आणि खुज्या व स्वार्थी पुढाऱ्यांच्या कुरघोडीच्या कारस्थानांनी भरलेले वर्तमानपत्राचे पहिले पान वाचण्यापेक्षा शेवटचे क्रीडापान आधी वाचण्याची सवय त्यांनी सुजाण वाचकांना लावली. […]

१९८० सालचा , कदाचित या शतकातील सर्वोत्तम , अजरामर असा , विम्बल्डनचा अंतिम फेरीचा सामना. बियाँर्न बोर्ग विरुद्ध जॉन मॅकॅन्रो. शायर अदम म्हणतो, दो मस्तियों के दौरे मे आया हुआ है दिल, लबपर किसी का नाम है, हाथों में जाम है । कुरळे केस डोळ्यावर येऊ नयेत म्हणून कपाळावर रुंद बँड लावलेल्या, देखण्या तरण्याबांड जॉनने , […]

मी दादरला ( सुखात ) रहात असताना ( गेले ते दिवस ) माझ्या आजीच्या माहेरच्या दूरच्या नात्यातील एक वृद्ध गृहस्थ आमच्या घरी आठवड्यातून एखादी चक्कर मारत असत. ते येताना ( न चुकता ) माझ्यासाठी १० पैशांची दोन पेपरमिट आणत. एकदा असेच त्यांनी दिलेले पेपरमीट चघळत, मी बेसावध असताना त्यांनी भागवत चंद्रशेखरप्रमाणे गुगली टाकला…. “बाळ , तू अभ्यासाव्यतिरिक्त काही अवांतर वाचन करतोस की नाही ?” […]

‘टीब्रेक’ नंतर गोलंदाजांनी आपला एण्ड बदलावा तसा विषय बदलून मी गाडी हळूच त्यांच्या करीअरकडे वळवतो. गाडी मला हव्या त्या स्टेशनवर ,इंग्लंडच्या १९६३/६४ च्या भारत दौऱ्यावर येऊन थांबते.पाच सामन्यांच्या मालिकेतील पहिला, १० जानेवारी ते १५ जानेवारी १९६४ दरम्यान खेळला गेलेला, मद्रासच्या नेहरु स्टेडियमवरचा कसोटी सामना. दुसऱ्या दिवसअखेर धावफलक ….. भारत..पहिला डाव….७ बाद ४५७ ( डाव घोषित…. बुधी […]

मी आणि व्ही.पी. सिंग आम्ही दोघेही संभ्रमावस्थेत असण्याचा तो १९८८-८९ चा मंतरलेला काळ होता. पंतप्रधान बनण्याच्या कल्पनेने ते आणि कॉन्ट्रॅक्टर बनण्याच्या आशेने मी ,असे आम्ही दोघेही पछाडलेले होतो. निर्माता, दिग्दर्शक आणि नायक बनण्याच्या कल्पनेने महेश कोठारे ( डँम इट ) ‘झपाटलेला’ होता जवळपास तसेच. […]