Articles by शरद अर्जुन शहारे

पावसाने हलकं झालेलं आभाळ आज पक्षांनी पार भरून गेलं चिव चिव निनादली रानभर मन रानभर वार्‍यासंग हुदडलं — शरद शहारे

चहुकडे अंधार पडलेले दुरवर नजर जात नाही आकाशी चंद्राला चांदण्या काही केल्या सोडत नाही — शरद अर्जुन शहारे

सुर्यास्त जवळ आला पायाखाली रेगाळणारी सावली पाठमोरी झाली पाखरांचा गलका परता परता घरट्यात असा सुचक संदेश देऊ लागला.. शिवारात एकच गडबड पश्चिमेला सुर्य झाला डोगंराआड. पाय गुमाण घराच्या ओलीन अंधार चिरत चुल पेटवली होती तिनं पातेल्यात शिजत होते चार दाने खदखदत आयुष्याचे…. खाऊणघ्या…पिऊन गटा गट पाणी…मोजा चांदणे… काळोखात लुकलुकणारे स्वप्न! आणि झाला उल्कापात बघून सुधा मागणे […]

साद घालती काजवे अंधार सभोवताली व्यापलेला नंभ चाँदण्याची वेली — शरद अर्जुन शहारे 

दिस कलतीला आल्यावर ओढ लागते घराची माय बाप पोरं ढोर आसेसुन असतात कवाची येणार बा, येणार मा तोंडात साय दुधाची उरफाट जग हाय उलघाल उराची थांब जरासा पुरा कर झाली का येल केकावतो लमंढीचा म्हणतो फुकाचा तेल — शरद शहारे, वेलतूर

सुर्य किरणें रानभर ऐस पैस पसरली झाडा खाली  वेडी सावली घुटमलली फुलून रानभर वेली गंध फुलाचा दरवलतो फुलपाखराचा थवा त्यावरती भिरभीरतो घालीत शिल रानपाखरे गाती गाणे मन वेडे करती मनमोहन किलबीलणे @ शरद शहारे  

उगवलेला दिवस सावलीसह सरकतो जगंलात गेली गुरढोर रस्ता घराचा धुंडतो ओढ लागुन पिल्याची चिमणी ही परतते काटा रूतयो पायी तरी अलगद असा काढते गाय हंबरते मनात दुधाचा ओवा पान्हावते थांब रे बाला थोडं लवकरच मी पोहोचते पावले झपाझप पडती घराच्या लागल्या ओढीन दिस गेला दुराव्याचा हाक दिली लेकरानं — शरद शहारे