Articles by शेखर आगासकर

आई म्हणायची ‘श्री’ लिहावे नव्या पानावरती, वापरावी नवी वस्तू, कुंकू लावल्या वरती. आई म्हणायची संध्याकाळची, झोपी जातात झाडे, अजून फुलं तोडायला हात होत नाहीत पुढे. आई म्हणायची मिळतेच यश, तुम्ही करत रहा काम, भीती वाटली कि फक्त म्हणावे, राम,राम,राम. आई म्हणायची काहीही असो, होतो सत्याचाच जय, अजूनही खरं बोलायला वाटत नाही भय. आई म्हणायची ठेवा श्रद्धा […]

थोडेसेच जेवण का असेना मेष आवडीने खाणार.. गरम, चमचमीत पदार्थांवर यांची पहिली नजर जाणार.. ।।१।। वृषभेची व्यक्ती दिलखुलास पणे दाद देऊन जाते.. लोणची-पापडासारखे पदार्थही अगदी चवीचवीने खाते.. ।।२।। कधी मारुनी मिटक्या, कधी नन्नाचा चाले पाढा.. मिथुनाचे कौतुक मधाळ तर टीका कडवट काढा.. ।।३।। ‘अन्न हे पूर्णब्रह्म’ म्हणत कर्केचे होते पूर्ण जेवण.. रुचकर पण थंड अन्नही हे […]

निघालास बाप्पा.. ठीक आहे.. चल.. आवराआवर कर जाता जाता जमलंच तर मला थोडं लहान कर मागे वळून बघायचंय मला थोडं जगायचंय निसटलेल्या आनंदाला पुन्हा एकदा अनुभवायचंय फुलपाखरं पतंग भवरा गोट्या हेच तर सगळं विश्व होतं छोट्या गोष्टीत मोठ्ठा आनंद असं काहीसं चित्र होतं आता मोठ्या गोष्टी देखील छोटा पण आनंद देत नाहीत लाख जुळवून घ्यावं तरी […]

काल रात्री गणपती स्वप्नात माझ्या आला होता सोंडेनेच डोळे पुसत गा-हाणे त्याचे सांगत होता गणेशचतुर्थीचा जणू धसकाच त्याने घेतला अनंतचतुर्दशीची वाट केव्हापासून पाहू लागला संयोजकांना हवी देणगीच्या नावे खंडणी चार आण्याचा गणपती बारा आण्याची मांडणी किडनॅप केल्यासारखे मला तोंड झाकून आणले कसे आणले, कुठे नेले काहीच नाही कळले भजन सेवेसाठी भजनी मंडळ आले ऐकायला ते अन […]

अशी अामची भक्ती देवा प्रभादेवीला धाव शेंदूर फासलेल्याला महाग हार हाडामांसाच्या प्राण्यांना स्वस्तातले{?} घांव ! ||१|| अशी अामची भक्ती देवा लालबागच्या राजा , पाव ! बायको—पोरासाठी वेळ नाहि उंडारतोय सारा गांव ! ||२|| अशी अामची भक्ती देवा महालक्ष्मीला रांग खणा—नारळाची ओटी तिला गृहलक्ष्मीला मात्र टांग ! ||३|| अशी अामची भक्ती देवा तिरुपतीला टक्कल अाई—बाप गेल्यावर कशाला […]

माझं घर तसं तीन खोल्यांचेच होतं- आजोबांपासून नातवापर्यंत भरलेल होत पोपट, कुत्रा, मांजरांनाही मुक्तद्वार होतं- घरादाराला कधीही ’लॉक’  नव्हतं.. तरीही माझ जीवन सुखाच होत ||१|| आजोबांच स्थान घरात सर्वोच्च होत- स्वयंपाकघर आजीच्या ताब्यात होत, पाहुण्यांचे येणे-जाणे नित्याचेच होत- आई-बाबांना एकमेकांशी बोलताही येत नव्हत.. तरीही माझ जीवन सुखाच होत ||२|| घरासमोर छोटंसं अंगण होत- तुळस, प्राजक्ताला तिथे […]