Articles by स्वाती ठोंबरे

कसली ही चांदण चाहूल सख्या काहूर उठतात मनात अनेकदा हे मोती धवल शुभ्र टिपूर असे शिंपल्यात हृदय चोरुन माझे.. तुझी ओढ लागते हलकेच मला मिटता नयन माझे अलगद तेव्हा ये सख्या तू असा घनशामल वेळी ही अबोली अबोल तुझ्यात गुतूंनी.. ये बहरुन सख्या तू असा जीव होईल अधर हलकासा स्पर्श तुझा मधुर मज होता मोरपीसी सर्वांग […]

कवीचे मन कळते का शब्दांना ? का उगाच सांधली जाते मोट भावनांना! कवी भाव कळतो का निसर्गाला ? फुलांनाही सजवितो कवी कल्पनेत जरा.. मात्रा वृत्त छंदात कविता व्हावी बंदिस्त कशाला ? शब्दांचा साज तो मनाला भुरळ पडावी अनेकदा, कवी मोहरते भाव शब्दांत अलगद जेव्हा हकलेच शब्द गुंफून जातात कवितेत तेव्हा.. कवी मनास छेडता कुणी कधी केव्हा! […]

असावे मन एकाग्र चित्ती सगुण साकार कैवल्य मुर्ती, कितीक गावी तुमचीच महती महाराजांची अखंड नीनदे कीर्ती… विदर्भात असेल ग्राम नगरी पुण्य पावन ही शेगाव पंढरी, यावे ईथे लिन होऊन नेहमी महाराजांच्या पुण्य पावन चरणी… अनेक लीला अगम्य शक्ती दिगंबर सदा ध्यान करुणाकरी, मंत्र मुखी शांत भाव सदा मुखी गण गण गणात बोते कल्याणकारी… कितीक भक्त कितीक […]

निद्रिस्त ज्वालेचा अंगार फुलला कवितेचा जन्म कवी कल्पनेत साकारला तमा न कसली न फिकीर कशाची कवीच्या अंतरी नसते कमी शब्दांची कवी मन असते वेगळे हळवे हृदयी म्हणुनच सुचतात काव्यमाला कवी मनातुनी वेदनांचे अंगार भावनांचा कोरडा बाजार पाहता मोहरतात जाणिवा कवीच्या अलगद मनात तेव्हा कुठलेही काव्य करतो कवी अंतरातुनी शब्दांची मात्रा चालते कवीच्या श्वासातुनी पेटतो दाह उडतात […]

त्या काजळ रात्री पाऊस बरसत होता, घन व्याकुळ मी अशी श्वास तो कोंडत होता.. आरक्त डोळ्यांत अश्रूंचा बांध आल्हाद साचला होता, पापणी आड अश्रूंचा थेंब मिटून हलकेच डोळ्यांत होता.. कळले होते मला अंतिम श्वास माझे त्या वळणावरी, जाणार हा देह सोडून लांब दूर जग हे सोडुनी.. परी मन तयार न होते त्या अंतिम कातर क्षणी, देव […]

आभासी जग ही मोहमयी फेसबुक दुनिया आहे चांगली वाढवण्या छंद आवडीचा परी लोकं तीच आहे सर्वत्र सारखे आहे चांगले आणि वाईटही इथेही आहे टवाळक्या भरगच्च आहे नावं ठेवणे चालू आहे दुसऱ्याच्या वॉलवर टेहाळणी आहे फ्रेंड रिक्वेस्ट त्यासाठी आहे कोण पोस्ट करतो त्यात चुका काढणारे परकेच आहे एकावरुन दुसऱ्याला बोलणारे इथे अनेक आहे तुला म्हणून सांगतो, सांगणारे […]

मोहरणाऱ्या मनात मी लाजून अलवार आहे सांडले अत्तर गंधित मी मोहक दरवळून आहे.. लाजला मोगरा अलगद अंतरी गंध मिटून आहे चांदण्याचा गजरा माळीला मी चंद्र हसून मज पाहत आहे.. स्वप्नांतल्या कळ्यांची कविता मी आल्हाद गुंफून आहे सागराची गुज हलकेच मी स्वातीचे मोती हृदयस्थ अबोल आहे.. — स्वाती ठोंबरे.

विसरायचं म्हणलं तरी मन अधिक भरकटत किती आवरा मनाला नको तिथं गुंतून जातं… ओल्या आठवणी साऱ्या कातरवेळी मनात तरळतात डोळ्यांतील अलगद थेंब मग पापणी आड जमा होतात… आठवणींचं गाठोडं कस अलगद हलकं करायचं ? रित्या मनाला खोलवर कस सावरुन घ्यायचं… नको होतात मग रात्री तुझी आठवण ती येता हळवे होते मन त्या वेळी रात्र सुनी अबोल […]

फुलंही बोलतात अवखळ जराशी, हितगुज त्यांचे सांगतात मनाशी… व्यथा,वेदना साऱ्या फुलांनाही असती, सांगतात हळुवार वेदनेची कहाणी… अबोल कथा त्यांच्या अलवार ऐकाव्या, नाजूक हातांनी मग गुज गप्पा कराव्या… फुलं बोलतात ? प्रश्न पडेल जरासा वेडेपणा वाटेल…पण फुलं बोलतात.. त्यांच्याशी एकदा जीव लावा… काय देत नाही फुलं आपल्याला? फुलांच्या गंधाने रोमारोमात भावना मोहरतात.. रंगाने डोळ्यांना सुखद भाव देतात.. […]

स्वप्नांतल्या चांदण्यात एकदाच तू भेटून जा मोहरल्या मनातील गंध तू असा लुटून जा साद हलेकच तुला देते प्रतिसाद तू देऊन जा अंतरातील भावनांची ओल अलगद तू मिटून जा रातराणीच्या सुवासात आल्हाद तू दरवळून जा अलवार मिठीत तुझ्या तू मला टिपून जा दव भरल्या धुक्यात तू हरवून जा स्पर्श माझा मलमली तू जरासा मोहरुन जा ओढ लागली […]