Articles by स्वाती ठोंबरे

कधी कधी थकत जातं मन विचारांच्या अगणित काहूरात तरीही उरतात अनेक प्रश्न सारे अर्धवट अनाकलनीय गूढ आवर्तनात मनाला क्षीण होतो हलकासा आणि विखुरतात आवेगांचे वारु पडझड होते अनंत कथांची उरतात मागे वेदनांचे तेच वारु खोल तळाचा गाभा अंधारुन जातो उध्वस्त मनात काट्याचा घाव बोचतो तरीही राहतात अनेक प्रश्न अनुत्तरित काही उत्तरांची काजळ रेघ निसटते त्या घनगंभीर […]

अशी कशी तुझ्या प्रेमात मी पडले व्याकुळ आठवणीत काहूर उठले येते तुझी आठवण रोज क्षणोक्षणी डोळे ओले होतात तुझ्या साठवणीत अशी कशी तुझ्यात मी हलकेच गुंतले तुझ्या मिठीचे चांदणे अलगद मज लुटले असे कसे मन तुझ्यासाठी आतुर होते तुला नाही कळले ते भाव ओले हळवे असा कसा तू मोह सांडून दूर गेला अलवार तुझ्या मिठीचा स्पर्श […]

काही शब्दांचे ओरखडे हृदयी उमटतात कळत नाही निःशब्द घाव कधी बसतात कुणी येत अवचित वसंत पालवी लेऊन आयुष्यात स्थिरावत अलगद सावली बनून मन भरुन झालं की भावनांचा खेळ होतो कोण मग हलकेच अंतरी रडवून जातो इथे तिथे शब्दांचे फटकारे सारे बसतात स्त्रीला संयमाचे धडे सहज मिळतात कुणी आयुष्य अलगद व्यापून जातं आईचं बोलणं शब्दांत शहाण करुन […]

सवय तुझी मनाला मोहक झाली आठवण तुझी अंतरी व्याकुळ करुन गेली इतकं कस रे सहज सार तुटलं बावर मन अलगद तुझ्यात बहरल सुन्या आकाशात चंद्र ही लपला तुझ्या आठवणीत भाव ओलावला अशी कशी रे तुझी ओढ आल्हाद लागली त्या राधेची प्रीत फक्त कृष्णालाच कळली इतकं कस मन तुझ्यात अलवार गुंतल तुला तरीही अंतरी प्रेम नाही कळलं […]

सहज फुल झाडावरील अवचित सुकले मनाचे बांध काहूर मनी कसे तुटले चुकल्या अक्षरात कुठे मग शब्दांचे खेळ अनामिक रंगले तुटल्या काजळ वेदना भावनांचे गहिवर तुटले कोण कोणास बोलले बंधाचे बांध अलगद फुटले ओल्या सांजवेळी कोण हृदयस्थ अलवार झाले काळीज तोडून कोण हलकेच दूर दूर गेले मिटल्या कळ्यात काही पाकळ्यांचे गजरे गुंफले मनात मोहर कुणाचा पानगळीत पर्ण […]

तू कळ्या दिल्या की फुलं पानगळ मात्र झाली विरल्या मनात तुझी चाहूल बंदिस्त झाली तू शब्द दिले की अर्थ घालमेल वाक्यांची झाली हळव्या आठवणीत तुझी ओळख खोलवर रुतली तू तोडलस की फटकारलस जीवाची घालमेल उरली अलगद हृदयात तुझी सय हलकेच मोहरली तुझा स्पर्श तुझी मिठी आभास अंतरी विरली मोहक चांदण्यात तुझी ओळख अनामिक झाली तू होतास […]

बांध्यावरच्या घाटावरील पूल मनाचा तळ अलगद सांधतो डोळ्यांतील अश्रूंचा थेंब हलकेच अनामिक होतो भावनांच्या बेरजेत का वजाचा हिशोब अधिक लागतो ओल भरल्या अंतरात तेव्हाच भाव आल्हाद व्याकुळ होतो जन्मोजन्मीच्या रहाट संसारात का जीव तिचाच कळवळतो स्वप्नांच्या मखमली शालीवर काटेरी सल अलगद बोचतो रोज नव्याने मरते ती संसारी तिच्या किंमतीचा हिशोब नसतो रडणाऱ्या थेंबातही तिचा वाटा हक्काचा […]

मोह होता सहज मनाला दोष मग कोणा द्यावा सुकल्या काही फुलांचा बाजार कुणी पहावा मन व्यापले निर्मोही वेडे भाव ते सारे गुंतले धागे मोहाचे बहर अबोल क्षणांचे भावनेचा खेळ सारा नकळत मन मोहून जाता गहिवरले भाव अलगद हळवे चांदणे मूक आता मायेचा खेळ हा सारा जीवन न कळते कधी केव्हा मिटल्या पाकळ्या सुकून गेल्या कोणी त्या […]

काही राहिलेले काही सुटलेले प्रश्नच ते तुला कळतील का रे? काही मोहरलेले काही बहरलेले क्षणच ते तुला समजतील का रे? काही उमललेले काही फुललेले भावच ते तुला उमजतील का रे? काही मंतरलेले काही गुंफलेले मनच ते तुला कळेल का रे? काही धडधडणारे काही लाजणारे हृदयच ते तुला कळेल का रे? काही व्यक्तसे काही अबोलसे शब्दच ते […]

न बोलताही मन तुझे मला कळले शब्दांचे सांग अर्थ कशास आता हवे व्यक्त मी तुझ्यात हलकेच कधीच झाले मनाचे चांदणे आल्हाद तेव्हा बहरले न बोलताही भाव तुझा मज कळला माझ्या अल्लडपणात मोह तुझा व्यापला बोलतांना मी भाव अलगद बांधले निःशब्द बोल तुझे भाव सांगून गेले न बोलताही तू खूप काही बोलून गेला अलवार स्पर्श तुझा अंतरात […]