Articles by स्वाती ठोंबरे

काटेरी जखमांवर रुतणाऱ्या वेदना मनाला हलकेच तडा देऊन गेल्या, तेव्हाच तुझ्या मिठीचा ध्यास तनुभर मोरपीस अलवार मोहक फिरवून गेला व्यकतेत माझ्या दुःखच डोळ्यांत तरळले माझ्याच दुःखाचे पड तुझ्या मोहात मिटले, दुःख लपवता अधिक ते डोळ्यांत साचले नागवे सत्य आनंदाचे हवेत केव्हाच विरघळले तुझ्या कक्षेत माझे येणे कधीच नव्हते न कुठला अट्टहास न हट्ट काही होते, नकळत […]

माणसांचा खोटा बाजार पाहिला वेदनेचा खरा अंगार डोळ्यांत विझला तप्त डोळ्यांत काहूर हलकेच उठता शब्दांच्या दुनियेत खेळ व्यक्त रंगला कोण न कोणाचे आयुष्य वेचता व्यर्थ जीव गहिरा डोह साचला भरुन आभाळ घन मेघांनी परी एक ढग झाकोळून कोरडा माणसांची जत्रा सारी भरली खऱ्या खोट्याचा आव भिनला प्रेम न आपुलकी किंचित कसली निव्वळ हास्याचा खोटा भाव रंगला […]

हलकेच सख्या मी रानात चोर पावलांनी अशी येते वाट तुझी पाहता मी बैचेन जराशी मग होते येतो तू असा समोरुन भान हरपून माझे जाते जवळ येता तू माझ्या मी मोहरुन पुरती जाते घेता मिठीत अलवार तू मजला क्षण फुलून अलगद जातो ओठ ओठांनी अधर तू टिपता साखर चुंबनात भाव गंधाळतो सोडशी गाठ तू मग चोळीची पदर […]

मंगळसूत्राच्या काळ्या मण्यामध्ये ती बांधली जाते संसार धाग्यामध्ये सोन्याच्या वाट्या दोन चमचम करतात गळ्यात तिच्या सोनेरी मणी चकाकतात मंगळसूत्र असलं गळ्यात की बाहेरच्या लांडग्याची नजर जास्त नसते घरातल्या माणसांत मात्र तिची ससेहोलपट कुठेतरी होत असते असतो नवरा त्या वाटयाशी बांधलेला प्रेम मात्र नसते संसार वाट्याला ती रडते रुसते हरवते बावरते पण कुणालाच कळत कधी नसते तिच्या […]

मनी भाव अंतरी तुमचा ठाव सद्गुरु महाराज तुमचेच नाम २१ अध्याय पूर्ण पारायण होता महाराज तुमची कीर्ती अनादी अनंता गण गण गणात बोते मंत्र प्रभावी चिंता सोडवी सद्गुरुच्या पायापाशी बंकटलालासी तुम्ही प्रथम दर्शन दिले शेगाव नगरी प्रति पंढरपुर झाले प्रत्येक अध्याय वाचता मनोभावे संकट निवारण होतील सहज सारे नसे मागणे महाराज तुमच्यापाशी अज्ञान बालक मी घ्या […]

कोमेजल्या फुलांचा गंध वाऱ्यावर उडून गेला बाई निर्माल्य झाले सुकून त्याचे कोमेजल्या कळ्या काही दुःख माणसाचे न दिसते कधी केव्हा कुठलेच काही परी दुनिया शिकविते धडे हजार उपदेश रोज करुनी विरल्या भावनांचा निचरा न मोकळा कुठे कधीही गर्तेत गोल फिरतो वारा उडून पाचोळा वेदना सारी मनाच्या कातर वेळा निःशब्द साथ सुटतील कोडी आप्त जातील सोडून सारे […]

कधी हसावे कधी रडावे जीवन गाणे गात रहावे आयुष्याच्या वेलीवर मग चार माणसे हसत जोडावे कोण न कुणाचा असा इथे दुःखाचे थेंब हास्यात बुडावे रडता रडता पटकन हसावे हसता हसता मरणं यावे औट घटकेचा खेळ सारा जमतील सगे सोयरे सारे मरणं येईल कधी समोर शब्दांतून हास्य अलगद खुलावे असतील आपले नाते कुठले काव्यांत ओळख उरेल जराशी […]

अंतरीचा अबोध आवाज स्वामीना द्यावी हाक धावून येतील सत्वर होतील अद्भुत चमत्कार लीला अपार केल्या असेल सगळ्यात साथ पाठीशी असतील स्वामी मग कशाला चिंता भाव एक एक मार्ग सारे स्वामींच्या चरणी असावे कितीक येवो संकटे मग भिऊ नको हा मंत्र तारुन जावे नसावे कमी अधिक नसावा राग भेदभाव स्वामींपुढे न कोण मोठे मग न ठेवावा कुठला […]

गुलाबी थंडी आल्हाद गारवा छेडीते मज ही धुंद गार हवा मादक नाशिली रात्र धुंदावली शिशिरातील चांदणे तारका हासली अलवार मिठीत घे वेढून तू मजला ओठ ओठांनी अलवार टिपून घे जरा मदमस्त हवा तू ये जवळ असा पदर ढळतो होईल वारा अवखळसा अलगद मिठीत घेशील तू मजला साखर चुंबनात लाजेन मी तेव्हा रात्र रसिली धुंद गुलाबी गंधित […]

स्वप्नांतल्या चांदण्यात एकदाच तू भेटून जा मोहरल्या मनातील गंध तू असा लुटून जा साद हलेकच तुला देते प्रतिसाद तू देऊन जा अंतरातील भावनांची ओल अलगद तू मिटून जा रातराणीच्या सुवासात आल्हाद तू दरवळून जा अलवार मिठीत तुझ्या तू मला टिपून जा दव भरल्या धुक्यात तू हरवून जा स्पर्श माझा मलमली तू जरासा मोहरुन जा ओढ लागली […]