केला पुढे हरि अस्तमाना दिसा । मागें त्यासरिसे थाट चाले ॥१॥
थाट चाले गाई गोपाळांची धूम । पुढे कृष्णराम तयां सोयी ॥२॥
सोयी लागलिया तयांची आवर्ती । न बोलविता येती मागे तया ॥३॥
तयांचिये चित्ती बैसला अनंत । घेती नित्य नित्य तेचि सुख ॥४॥
सुख नाही कोणा हरिच्या वियोगे । तुका म्हणे युगे घडी जाय ॥५॥
माझी वाणी तुझे वर्णी गुण नाम | ऐसें देईं प्रेम कांहीं कळा ||धृ||
Leave a Reply